حفصیه
لغت نامه دهخدا
حفصیه. [ ] ( اِخ ) زوجه حزقیا و مادر منسی. ( 2 پادشاهان 21:1 ). || لقبی که اورشلیم را بعد از استردادش بدان ملقب نمودند. ( 1 ش 62 : 4 ). ( قاموس کتاب مقدس ).
فرهنگ فارسی
دانشنامه آزاد فارسی
حَفصیّه
فرقه ای از خوارج، پیروان حفص بن ابی مقدام. حفص، که خود از اباضیه بود، بر سر مرتبۀ ایمان و شرک با عبدالله بن اباض اختلاف پیدا کرد و از اباضیه جدا شد و بدین ترتیب نخستین انشعاب در اباضیه با نام حفصیّه شکل گرفت. اینان علی (ع) را (با دستاویز قراردادن آیۀ ۲۰۴ سورۀ بقره) دشمن می داشتند و کار ابن ملجم مرادی را (با دستاویز قراردادن آیه۲۰۷ همان سوره) عین صواب می دانستند.
فرقه ای از خوارج، پیروان حفص بن ابی مقدام. حفص، که خود از اباضیه بود، بر سر مرتبۀ ایمان و شرک با عبدالله بن اباض اختلاف پیدا کرد و از اباضیه جدا شد و بدین ترتیب نخستین انشعاب در اباضیه با نام حفصیّه شکل گرفت. اینان علی (ع) را (با دستاویز قراردادن آیۀ ۲۰۴ سورۀ بقره) دشمن می داشتند و کار ابن ملجم مرادی را (با دستاویز قراردادن آیه۲۰۷ همان سوره) عین صواب می دانستند.
wikijoo: حفصیه
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید