حفره کردن. [ ح ُ رَ / رِ ک َ دَ ] ( مص مرکب ) حفره زدن : مکر آن باشد که زندان حفره کردآنکه حفره بست آن مکری است سرد.مولوی.این جهان زندان و ما زندانیان حفره کن زندان و خود را وارهان.مولوی.