حفاظت و خوردگی عبارت است از انجام واکنش های الکتروشیمیایی در محیط؛ یا به عبارت دیگر، تخریب یا اضمحلال یک ماده در اثر واکنش با محیط اطراف آن. از پدیده هایی که فلزات را تحت اثر قرار می دهد، خوردگی است؛ گرچه این پدیده در غیر فلزات مانند مواد نسوز، کامپوزیت ها و سایر مواد نیز می تواند رخ دهد. در نتیجه خوردگی، هزینه های زیادی پرداخت می شود. نمونه هایی از این هزینه ها عبارت اند از: تعویض قطعه خورده شده، توقف کار، آتش سوزی و انفجار، آلودگی مواد تولیدی و …. مکان های متعددی با این مشکل روبه رو هستند که از آنان می توان به سازه های ساختمانی، پل ها و راه آهن اشاره کرد. علی رغم پیشرفت های علمی برای کنترل این پدیده اما هنوز به طور کامل کنترل نشده است. [ ۱] [ ۲]
مهندسی خوردگی ( corrosion engineering ) ، علمی کاربردی و فنی برای جلوگیری یا کاهش خسارات ناشی از پدیدهی خوردگی با استفاده از روشهایی مقرون به صرفه و مورد اعتماد است. پیش نیازهای این علم عبارت اند از: آگاهی از اصول خوردگی و عملیات مبارزه با آن، داشتن علم کافی در زمینهٔ خواص شیمیایی، متالورژیکی، فیزیکی و مکانیکی آلیاژها، تسلط بر آزمون های خوردگی و الکتروشیمیایی. هم چنین مهندس خوردگی باید انواع محیط های خورنده و روش های مقابله با آنها را بداند. یک مهندس خوردگی باید با توجه شرایط، ماده ای را انتخاب کند که خوردگی را کنترل کند یا حداقل سرعت آن را کاهش دهد. [ ۲]
توانایی هایی که مهندسین خوردگی کسب می کنند:
• اصلاح و بهبود خواص آلیاژهای مورد استفاده در صنعت از نظر خوردگی
• حفاظت فلزات و آلیاژها در محیط های مورد استفاده ( ممانعت کننده ها )
• حفاظت کاتدی و آندی خصوصاً در مورد لوله های زیرزمینی و تأسیسات دریایی
• کاربرد پوشش های مختلف غیر فلزی در صنایع
• تهیه مواد کاهش دهنده خوردگی، مواد پاک کننده، مواد آبکاری، پوشش ها و بهبود کیفیت آنها. [ ۱]
یکی از زیان های اقتصادی اساسی برا هر کشوری خوردگی است و این هزینه ها هرروزه با رشد صنایع، افزایش می یابد. برای مثال، در سال ۲۰۱۶، هزینه های سالانه ناشی از خوردگی در ایالات متحده بیش از ۱/۱ تریلیون دلار برآورد شده است. با استفاده از آلیاژهای جدید، لازم است که مهندسین خوردگی و طراحان ارتباط نزدیکتری داشته باشند. تمامی نقشه ها و مواد مورد استفاده در یک پروژه باید به وسیله مهندس خوردگی تأیید شوند. در نتیجه پروژه ای نباید بدون مهندس خوردگی شروع شود. [ ۲]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفمهندسی خوردگی ( corrosion engineering ) ، علمی کاربردی و فنی برای جلوگیری یا کاهش خسارات ناشی از پدیدهی خوردگی با استفاده از روشهایی مقرون به صرفه و مورد اعتماد است. پیش نیازهای این علم عبارت اند از: آگاهی از اصول خوردگی و عملیات مبارزه با آن، داشتن علم کافی در زمینهٔ خواص شیمیایی، متالورژیکی، فیزیکی و مکانیکی آلیاژها، تسلط بر آزمون های خوردگی و الکتروشیمیایی. هم چنین مهندس خوردگی باید انواع محیط های خورنده و روش های مقابله با آنها را بداند. یک مهندس خوردگی باید با توجه شرایط، ماده ای را انتخاب کند که خوردگی را کنترل کند یا حداقل سرعت آن را کاهش دهد. [ ۲]
توانایی هایی که مهندسین خوردگی کسب می کنند:
• اصلاح و بهبود خواص آلیاژهای مورد استفاده در صنعت از نظر خوردگی
• حفاظت فلزات و آلیاژها در محیط های مورد استفاده ( ممانعت کننده ها )
• حفاظت کاتدی و آندی خصوصاً در مورد لوله های زیرزمینی و تأسیسات دریایی
• کاربرد پوشش های مختلف غیر فلزی در صنایع
• تهیه مواد کاهش دهنده خوردگی، مواد پاک کننده، مواد آبکاری، پوشش ها و بهبود کیفیت آنها. [ ۱]
یکی از زیان های اقتصادی اساسی برا هر کشوری خوردگی است و این هزینه ها هرروزه با رشد صنایع، افزایش می یابد. برای مثال، در سال ۲۰۱۶، هزینه های سالانه ناشی از خوردگی در ایالات متحده بیش از ۱/۱ تریلیون دلار برآورد شده است. با استفاده از آلیاژهای جدید، لازم است که مهندسین خوردگی و طراحان ارتباط نزدیکتری داشته باشند. تمامی نقشه ها و مواد مورد استفاده در یک پروژه باید به وسیله مهندس خوردگی تأیید شوند. در نتیجه پروژه ای نباید بدون مهندس خوردگی شروع شود. [ ۲]
wiki: حفاظت و خوردگی