( حفاصة ) حفاصة. [ ح ُ ص َ ] ( ع مص ) گرد کردن چیزی را. جمع آوردن چیزی. || افکندن چیزی را. انداختن. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). و ابن سیده ضاد را در این ماده بهتر از صاد داند. ( از اقرب الموارد ).
