حفاری فراساحل

دانشنامه عمومی

حفاری فراساحل ( به انگلیسی: Offshore drilling ) به مجموعه فنون و عملیاتی که در حفر چاه های خارج از خشکی استفاده می شود اصطلاحاً حفاری فراساحل گفته می شود. این نوع از حفاری معمولاً جهت استخراج نفت از زیر بستر دریا مورد استفاده قرار می گیرد. اصول حفاری در دریا و خشکی اختلاف چندانی با هم ندارند و عموماً در زیر آب نیز حفاری به روش چرخشی صورت می گیرد اما تجهیزات، منابع و امکانات این دو تفاوت زیادی باهم دارند.
اولین چاه نفت با شیوه صنعتی در خشکی توسط ادوین درِیک به سال ۱۸۵۹ میلادی حفر شد. حفاری فراساحل برای اولین بار ۳۸ سال بعد در ۱۸۹۵ میلادی در کانال سانتا باربارا واقع در کالیفرنیا با یک دکل چوبی صورت گرفت. برای پایداری دکل او از یک کوتاه اسکله چوبی که به خشکی کنار میدان متصل بود استفاده کرد. تنها پنج سال بعد از این رخداد ۱۵۰ حلقه چاه نفتی فراساحل در منطقه وجود داشت. در سال ۱۹۲۱ میلادی، کوتاه اسکله های فولادی در رینکن و اِلوود ( کالیفرنیا ) برای حمایت دکلها مورد استفاده قرار گرفت. در سال ۱۹۳۲ میلادی، یک جزیره فولادی توسط یک شرکت نفتی کوچک برای حمایت از دکل حفاری ساخته شد. هرچند چاه های حفر شده با این وسیله خوب نبودند و خود وسیله نیز توسط یک طوفان در سال ۱۹۴۰ نابود شده است، اما به عنوان پیشرو دکل های حفاری ثابت امروز محسوب می شود. [ ۱] [ ۲]
عکس حفاری فراساحل
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

بپرس