حفاء

لغت نامه دهخدا

حفاء. [ ح ِ ] ( ع اِمص ) بِرّ. ( اقرب الموارد ). نیکویی.

فرهنگ معین

(حَ ) (اِ. ) ۱ - پاپیروس . ۲ - لوئی .

پیشنهاد کاربران