حظبه

لغت نامه دهخدا

( حظبة ) حظبة. [ ح َ ظِ ب َ ] ( ع ص ، اِ ) تأنیث حظب. ( منتهی الارب ). رجوع به حظب شود.

حظبة. [ ح ُ ظُب ْ ب َ ] ( ع ص ، اِ )تأنیث حُظُب . || مرد درشت و سطبر و بخیل و تنگخوی و گول. ( منتهی الارب ). رجوع به حظب شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس