حظایر: جمع حظیره است
حظیره: جایی که پیرامون آن از چوب و نی و خار حصار بکشند.
اگر با صفت قدس به کار رود به معنای• بهشت• است .
حظیره: جایی که پیرامون آن از چوب و نی و خار حصار بکشند.
اگر با صفت قدس به کار رود به معنای• بهشت• است .
محوطه بهشت
جایگاه، جای نشستن