حظایا. [ ح َ ] ( ع اِ ) ج ِ حظیه. به معنی بهره مند و دولتی. || کنیز که از زن پنهان دارند. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) : دیگر از خویشان او خاتونی درآمد در خواتین و حظایا با رعونت جوانی چون ووفور مواد شادمانی درخرامیدند. ( جهانگشای جوینی ).
