از گردش زمانه همه حظ و قسم تو
تابنده روز باد و شکفته بهار باد.
مسعودسعد.
نصیب تست ز گردون سعادت برجیس چنانکه حظ مخالف نحوست بهرام.
مسعودسعد.
از همه دانش حظی است مرا ازچه سبب همه حظ من از این گیتی رنج است و عناست.
مسعودسعد.
بسوی حضرت راند و براند حظ نشاطچنانکه زلزله در کوهسار و بحر افتاد.
مسعودسعد.
و سبب... ترجمه ٔاین کتاب... آن بود که باریتعالی آن پادشاه عادل...انوشیروان را از شعاع عقل و نور عدل حظی وافر ارزانی داشت. ( کلیله و دمنه ).داری از رسم و ره و سان ملوک نیکنام
حصه و حظ و نصیب و قسم و بخش و بهر و تیر.
سوزنی.
عنفوان شبابم غالب آمدی... بخلاف رای مربی قدمی برفتمی وزسماع و مجالست حظی برگرفتمی. ( گلستان ).با آنکه در وجود طعام است حظ نفس
رنج آورد طعام که بیش از قدر بود.
( گلستان ).
جوانی خردمند از فنون فضائل حظی داشت وافر. ( گلستان ). ج ، حظوظ، حُظّ، اَحظ، حظاظ، حِظاء، حظوظة.- از سوء حظ ؛ از سوء اتفاق. بدبختانه.
- حظ بردن ؛ بهره و نصیب بردن.
- || حظ کردن. کیف کردن.
- حظ داشتن ؛ نصیب داشتن : از فنون فضایل حظی وافر داشت. ( گلستان ).
جماعتی که ندارند حظ روحانی
تفاوتی که میان دواب و انسانست.
سعدی.
- حظ کردن ؛ کیف کردن. خوش بودن. لذت بردن.- مرد حظ ؛ مردی دولتی. مردی بختمند. مردی بختور. مردی بختیار.
|| بخت. جد. سرنوشت. || در احکام نجوم ، مزاعمة. ( یادداشت بخط مرحوم دهخدا ). || و در تداول عوام ، به معنی لذت و مزه است : حظ کردم. حظ بردم. یعنی لذت و مزه بردم.
حظ. [ ح َظظ ] ( ع مص ) بهره مند شدن. ( دهار ) ( مهذب الاسماء ) ( زوزنی ) ( تاج المصادر بیهقی ). با بهره شدن. || با بخت شدن. دولتمند شدن.دولتی گشتن. بخت مند گردیدن. بختیار و بختور گشتن.
حظ. [ ح ُظظ ] ( ع اِ ) ج ِ حَظ. رجوع به حظ شود.