حطوط

لغت نامه دهخدا

حطوط. [ ح َ ] ( ع ص ، اِ ) زمین نشیب. || ناقه اصیل تیزرو. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( مهذب الاسماء ).

حطوط. [ ح ُ ] ( ع اِ ) نازکی بدن و خوبی آن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ).

فرهنگ فارسی

نازکی بدن و خوبی آن

پیشنهاد کاربران

بپرس