حضیضه

لغت نامه دهخدا

( حضیضة ) حضیضة. [ ح َ ض َ ] ( ع اِ )ملک ید: اخرجت له حضیضتی و بضیضتی. ( منتهی الارب ).

پیشنهاد کاربران

بپرس