حضیر

لغت نامه دهخدا

حضیر. [ ح َ ] ( ع اِ ) حضائر. ج ِ حضیرة. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( اقرب الموارد ). رجوع به حضیرة شود.

پیشنهاد کاربران

اسمِ شخصیت اصلی سریال ترکیِ راهزنان در دنیا حکومت نمی کنند

بپرس