حضرت یونس علیه السلام

[ویکی اهل البیت] حضرت یونس علیه السلام از پیامبران الهی، به سوی قومی فرستاده شد ولی بدلیل تکذیب قوم، از بین مردم فرار کرد و به کشتی سوار شد، در آخر نهنگ او را بلعید ولی یونس با تسبیح خدا و توسل به ذکر" لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَکَ إِنِّی کُنْتُ مِنَ الظَّالِمِینَ "نجات یافت و بار دیگر به سوی آن قوم رفت و مردم به وی ایمان آوردند.
کلمه یونس لفظ یونانی می باشد و به معنای کبوتر است. دلیل عربی نبودن کلمة یونس دلیل آن غیرمنصرف بودن آن است ؛ یعنی هیچگاه کسره و تنوین بر آن درنمی آید.
پدر او «مَتّی» از عالمان و زاهدان وارسته و شاکر الهی بود، به همین جهت خداوند به حضرت داود علیه السلام وحی کرد که همسایه تو در بهشت، «مَتّی» پدر یونس علیه السلام است. حضرت داود و حضرت سلیمان علیهاالسلام به زیارت او رفتند و او را ستودند. به گفته بعضی او از ناحیه پدر از نواده‎های حضرت هود علیه السلام و از ناحیه مادر از بنی اسرائیل بود.
نام یونس چهار مرتبه در قرآن در: سوره نساء / سوره انعام / سوره یونس / سوره صافات آمده است. و یکبار با وصف «ذوالنون» آمده در سوره انبیاء آیه 87 و یک بار هم به نام صاحب الحوت در سوره قلم آیه 48 نامبرده شده است. قرآن، یونس را در شمار پیامبران نام می برد: و در سوره صافات آیه 139 در قرآن چنین آمده است: «وَ إِنَّ یُونُسَ لَمِنَ الْمُرْسَلِینَ»: و بی گمان یونس از پیامبران بود.
قرآن کریم از سرگذشت این پیامبر و قوم او جز قسمتی را متعرض نشده. در سوره صافات این مقدار را متعرض شده که آن جناب به سوی قومی فرستاده شد و از بین مردم فرار کرده و به کشتی سوار شد و در آخر نهنگ او را بلعید و سپس نجات داده شده و بار دیگر به سوی آن قوم فرستاده شد و مردم به وی ایمان آوردند.
«وَ إِنَّ یُونُسَ لَمِنَ الْمُرْسَلِینَ إِذْ أَبَقَ إِلَی الْفُلْکِ الْمَشْحُونِ فَساهَمَ فَکانَ مِنَ الْمُدْحَضِینَ فَالْتَقَمَهُ الْحُوتُ وَ هُوَ مُلِیمٌ فَلَوْ لاأَنَّهُ کانَ مِنَ الْمُسَبِّحِینَ لَلَبِثَ فِی بَطْنِهِ إِلی یَوْمِ یُبْعَثُونَ فَنَبَذْناهُ بِالْعَراءِ وَ هُوَ سَقِیمٌ وَ أَنْبَتْنا عَلَیْهِ شَجَرَةً مِنْ یَقْطِینٍ وَ أَرْسَلْناهُ إِلی مِائَةِ أَلْفٍ أَوْ یَزِیدُونَ فَآمَنُوا فَمَتَّعْناهُمْ إِلی حِینٍ».
و در سوره انبیاء متعرض تسبیح گویی او در شکم ماهی شده که علت نجاتش از آن بلیه شد، می فرماید: «وَ ذَاالنُّونِ إِذْ ذَهَبَ مُغاضِباً فَظَنَّ أَنْ لَنْ نَقْدِرَ عَلَیْهِ فَنادی فِی الظُّلُماتِ أَنْ لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَکَ إِنِّی کُنْتُ مِنَ الظَّالِمِینَ فَاسْتَجَبْنا لَهُ وَ نَجَّیْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَکَذلِکَ نُنْجِی الْمُؤْمِنِینَ». (سوره انبیاء، آیه 88-87)
و در سوره قلم متعرض ناله اندوهگین او در شکم ماهی شده و سپس بیرون شدنش و رسیدن به مقام اجتباء را آورده، می فرماید: «فَاصْبِرْ لِحُکْمِ رَبِّکَ وَ لاتَکُنْ کَصاحِبِ الْحُوتِ إِذْ نادی وَ هُوَ مَکْظُومٌ لَوْ لا أَنْ تَدارَکَهُ نِعْمَةٌ مِنْ رَبِّهِ لَنُبِذَ بِالْعَراءِ وَ هُوَ مَذْمُومٌ فَاجْتَباهُ رَبُّهُ فَجَعَلَهُ مِنَ الصَّالِحِینَ». (سوره قلم، آیه 49-50)