[ویکی اهل البیت] ذوالکفل یکی از پیامبران الهی و از برگزیدگان خداوند می باشد. صبر این پیامبر، عاملی مؤثر در بهره مندی از رحمت الهی بود. او باخود عهد کرده بود که روزها را روزه بگیرد و شب ها را به عبادت بپردازد، و تنها از روی حق قضاوت نماید و جز برای رضای خداوند خشمگین نشود و تا آخر به آن چه متکفل شده و تعهد کرده بود وفادار ماند، لذا او را «ذَاالْکِفْلِ» یعنی «دارای تعهد» نامیدند.
در این که چرا او "ذوالکفل" نامیده شده، با توجه به این که "کفل" هم به معنی نصیب آمده و هم به معنی کفالت و عهده داری، احتمالات مختلفی داده اند:
گاه گفته اند: چون خداوند نصیب وافری از ثواب و رحمتش به او مرحمت فرمود "ذاالکفل" یعنی "صاحب بهره وافی" نامیده شد. و گاه گفته اند چون تعهد کرده بود که شبها را به عبادت برخیزد و روزها را روزه دارد و هنگام قضاوت هرگز خشم نگیرد و بر سر این عهد و پیمان باقیماند این لقب به او داده شد.
و گاه گفته اند چون گروهی از انبیاء بنی اسرائیل را کفالت کرد و جان آنها را در برابر پادشاه جبار زمان حفظ نمود او را به این اسم نامیدند. مدت عمرش معلوم نیست و در ده فرسخی کوفه مدفون است.
اما ذوالکفل که درباره شخصیت او و اختلاف نظرات به امام رضا علیه السلام نسبت داده شده که او یوشع بن نون است. و برخی گفته اند: او حضرت الیاس است و بعضی او را حضرت زکریا می دانند. و بعضی گفته اند: او مرد صالحی بود و نبی نبود، ولی به نبی وقتش قول داد که روزها را روزه بگیرد و شب ها را عبادت کند، خشم نورزد و به حق عمل نماید به قول خودش وفا کرد.
بعضی گفته اند: او نبی بود و خداوند داستان او را بازگو نکرده است، بعضی گفته اند: او «حضرت یسع» است که با الیاس بود، اما او آن «یسع» نیست که خداوند او را در قرآن ذکر کرده است که او برای پادشاه ستمگری تعهد کرد که اگر توبه کند داخل بهشت می شود. و نامه ای هم در همین مورد به او داد که گفته اند: اسم او کنعان بوده و به همین جهت او ذاالکفل یعنی صاحب کفایت نامیده شد.
به خبر نسبت داده شده که او از پیامبران مرسل بود. و بعد از سلیمان بن داود بود و «کفل» به معنای ضعف و دو برابر بودن است، چون ثواب او به جهت شرافتش در مقایسه با اهل زمانش دو برابر بود، به معنای نصیب و کفالت هم می آید و همه ی این معانی در این جا مناسب است.
در مجمع البیان از کتاب نبوت از حضرت عبدالعظیم حسنی نقل کرده که به أبی جعفر جواد الائمه علیه السلام نوشتم و از ذی الکفل سؤال کردم که اسمش چه بود؟ آیا از مرسلین بود؟ امام در جواب نوشتند: خداوند صد و بیست چهار هزار نفر پیغمبر مبعوث کرده است، از آن ها سیصد و سیزده نفر مرسل بودند، ذوالکفل از آن هاست و بعد از سلیمان بن داود زندگی می کرد، مانند داود در میان مردم قضاوت می کرد، خشمگین نشد مگر از برای خدا نامش «ادویا پسر ادارین» بود.
در این که چرا او "ذوالکفل" نامیده شده، با توجه به این که "کفل" هم به معنی نصیب آمده و هم به معنی کفالت و عهده داری، احتمالات مختلفی داده اند:
گاه گفته اند: چون خداوند نصیب وافری از ثواب و رحمتش به او مرحمت فرمود "ذاالکفل" یعنی "صاحب بهره وافی" نامیده شد. و گاه گفته اند چون تعهد کرده بود که شبها را به عبادت برخیزد و روزها را روزه دارد و هنگام قضاوت هرگز خشم نگیرد و بر سر این عهد و پیمان باقیماند این لقب به او داده شد.
و گاه گفته اند چون گروهی از انبیاء بنی اسرائیل را کفالت کرد و جان آنها را در برابر پادشاه جبار زمان حفظ نمود او را به این اسم نامیدند. مدت عمرش معلوم نیست و در ده فرسخی کوفه مدفون است.
اما ذوالکفل که درباره شخصیت او و اختلاف نظرات به امام رضا علیه السلام نسبت داده شده که او یوشع بن نون است. و برخی گفته اند: او حضرت الیاس است و بعضی او را حضرت زکریا می دانند. و بعضی گفته اند: او مرد صالحی بود و نبی نبود، ولی به نبی وقتش قول داد که روزها را روزه بگیرد و شب ها را عبادت کند، خشم نورزد و به حق عمل نماید به قول خودش وفا کرد.
بعضی گفته اند: او نبی بود و خداوند داستان او را بازگو نکرده است، بعضی گفته اند: او «حضرت یسع» است که با الیاس بود، اما او آن «یسع» نیست که خداوند او را در قرآن ذکر کرده است که او برای پادشاه ستمگری تعهد کرد که اگر توبه کند داخل بهشت می شود. و نامه ای هم در همین مورد به او داد که گفته اند: اسم او کنعان بوده و به همین جهت او ذاالکفل یعنی صاحب کفایت نامیده شد.
به خبر نسبت داده شده که او از پیامبران مرسل بود. و بعد از سلیمان بن داود بود و «کفل» به معنای ضعف و دو برابر بودن است، چون ثواب او به جهت شرافتش در مقایسه با اهل زمانش دو برابر بود، به معنای نصیب و کفالت هم می آید و همه ی این معانی در این جا مناسب است.
در مجمع البیان از کتاب نبوت از حضرت عبدالعظیم حسنی نقل کرده که به أبی جعفر جواد الائمه علیه السلام نوشتم و از ذی الکفل سؤال کردم که اسمش چه بود؟ آیا از مرسلین بود؟ امام در جواب نوشتند: خداوند صد و بیست چهار هزار نفر پیغمبر مبعوث کرده است، از آن ها سیصد و سیزده نفر مرسل بودند، ذوالکفل از آن هاست و بعد از سلیمان بن داود زندگی می کرد، مانند داود در میان مردم قضاوت می کرد، خشمگین نشد مگر از برای خدا نامش «ادویا پسر ادارین» بود.
wikiahlb: حضرت_ذوالکفل_علیه_السلام