حصینه

لغت نامه دهخدا

( حصینة ) حصینة. [ ح َ ن َ ] ( ع ص ) تأنیث حصین. استوار. محکم. ( غیاث ). درع حَصینة؛ زرهی محکم و استوار.

حصینة. [ ح َ ن َ ] ( اِخ ) نام محلی در 549500 گزی بوشهر، میان چارک و بندر لنگه.

پیشنهاد کاربران

بپرس