حُصْری، ساطِع (۱۸۸۰ـ۱۹۶۸)
نویسنده و آموزشگر ناسیونالیست عرب. پدرش اهل حلب و قاضی حکومت عثمانی بود. در استانبول آموزش غیردینی دید و تا سقوط دولت عثمانی به آن حکومت وفادار ماند. در ۱۹۱۹ به دمشق رفت و مسئولیت تعلیمات در سوریه را برعهده گرفت. زبان عربی را همان جا آموخت. پس از شکست فیصل (۱۹۲۰) با او به عراق رفت و مدیر کل آموزش، سرپرست دانشسرا، رئیس دانشکدۀ حقوق و مدیر آثار باستانی شد. بعد از کودتای رشید عالی گیلانی (۱۹۴۱) به سوریه تبعید و مشاور آموزشی کمیتۀ فرهنگی جامعۀ عرب شد. بین ۱۹۵۳ تا ۱۹۵۷ مدیر مؤسسۀ مطالعات عربی جامعۀ عرب در قاهره بود. در نوشته هایش تأثیرپذیری شدید او از فیشته و ضیا گوک آلپ آشکار است. حال و هوای ناسیونالیسم فرهنگی دارد و بر ملی گرایی ناصری و بعثی تأثیر فراوان گذاشته است. دیدگاه های او، که در متون درسی کشورهای مصر، عراق، و سوریه بازتاب یافته است، افکار چند نسل از دانش آموزان این سه کشور را، از ۱۹۲۰ تا ۱۹۶۰، شکل داده است.
نویسنده و آموزشگر ناسیونالیست عرب. پدرش اهل حلب و قاضی حکومت عثمانی بود. در استانبول آموزش غیردینی دید و تا سقوط دولت عثمانی به آن حکومت وفادار ماند. در ۱۹۱۹ به دمشق رفت و مسئولیت تعلیمات در سوریه را برعهده گرفت. زبان عربی را همان جا آموخت. پس از شکست فیصل (۱۹۲۰) با او به عراق رفت و مدیر کل آموزش، سرپرست دانشسرا، رئیس دانشکدۀ حقوق و مدیر آثار باستانی شد. بعد از کودتای رشید عالی گیلانی (۱۹۴۱) به سوریه تبعید و مشاور آموزشی کمیتۀ فرهنگی جامعۀ عرب شد. بین ۱۹۵۳ تا ۱۹۵۷ مدیر مؤسسۀ مطالعات عربی جامعۀ عرب در قاهره بود. در نوشته هایش تأثیرپذیری شدید او از فیشته و ضیا گوک آلپ آشکار است. حال و هوای ناسیونالیسم فرهنگی دارد و بر ملی گرایی ناصری و بعثی تأثیر فراوان گذاشته است. دیدگاه های او، که در متون درسی کشورهای مصر، عراق، و سوریه بازتاب یافته است، افکار چند نسل از دانش آموزان این سه کشور را، از ۱۹۲۰ تا ۱۹۶۰، شکل داده است.
wikijoo: حصری،_ساطع_(۱۸۸۰ـ۱۹۶۸)