حصرمی

لغت نامه دهخدا

حصرمی. [ ح ِ رِ ] ( ع اِ ) غوره با. ( دهار ).

حصرمی. [ ح ِ رِ ]( ص نسبی ) نسبت به حصرم پدر غوربن حصرم. ( سمعانی ).

پیشنهاد کاربران

بپرس