حصر وراثت

/hasreverAsat/

لغت نامه دهخدا

حصر وراثت. [ ح َ رِ وِ ث َ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) ( اصطلاح حقوق ) انجام دادن تشریفات قانونی و رسمی برای برسمیت شناختن و محدود و مشخص کردن وارثان شخص درگذشته.

فرهنگ فارسی

انجام دادن تشریفات قانونی و رسمی برای برسمیت شناختن و محدود کردن و مشخص کردن وارثان شخص درگذشته

پیشنهاد کاربران

حصر وراثت :[اصطلاح ملک و مسکن] حکمی است که بعد ازفوت مورث حسب تقاضای احد یا تمامی ورثه بعد از طی تشریفات قانونی لازم ازطرف مرجعقضایئ صادر می شود و در آن ضمن اشاره به فوت مورث وتاریخ ومحل آن تعداد و مشخصات کامل ورثه متوفی درآن بهوضوح قید و نیز میزان سهم الارث آنها بر طبق قانون ارث تعیین می شود.

بپرس