حصحاص. [ ح َ ] ( ع اِ ) خاک. ( آنندراج ). || ( ص ) قرب حصحاص ؛ سیر سریع که فتورندارد. ( منتهی الارب ). شب روی سریع. ( ناظم الاطباء ).- سیر حصحاص ؛ مانند سیر حثحاث. تند. ( نشوء اللغة ص 140 ).حصحاص. [ ح َ ] ( اِخ )( ذوالَ... ) کوهی مشرف بر ذوطوا. ( معجم البلدان ).
