حصادت. [ ح َ دَ / ح ِ دَ ] ( ع اِ ) حصادة. هنگام درودن کشت. درودنگاه. هنگام درو. ( منتهی الارب ). || گیاهی است که از خوردن آن گوسفند را علت حباط عارض گردد. || کشت دروده. حصید. حصیده. محصود.
