حشمت بخارایی، صدیق خان ( ـ پس از ۱۳۴۱ق)
شاعر و تذکره نویس ایرانی. پدرش از امیران دودمان منغیتی بود. در روزگار امارت پدرش حکومت شهر چهارجوی را داشت. در روزگار فرمانروایی برادرش عبدالاحد و پسر او میرعالم منغیتی، از ۱۳۰۳ تا ۱۳۳۳ق خانه بند بود. حشمت، در این سال ها، به تألیف و گردآوری کتاب می پرداخت. پس از انقلاب اکتبر شوروی، کتابدار دولت شورایی بخارا شد. سرانجام دولت وقت او را به افغانستان تبعید کرد. از آثارش: تذکرة الشعرای حشمت (۲ جلد)؛ تذکرة السلاطین/ نامۀ خسروان؛ درة التاج.
شاعر و تذکره نویس ایرانی. پدرش از امیران دودمان منغیتی بود. در روزگار امارت پدرش حکومت شهر چهارجوی را داشت. در روزگار فرمانروایی برادرش عبدالاحد و پسر او میرعالم منغیتی، از ۱۳۰۳ تا ۱۳۳۳ق خانه بند بود. حشمت، در این سال ها، به تألیف و گردآوری کتاب می پرداخت. پس از انقلاب اکتبر شوروی، کتابدار دولت شورایی بخارا شد. سرانجام دولت وقت او را به افغانستان تبعید کرد. از آثارش: تذکرة الشعرای حشمت (۲ جلد)؛ تذکرة السلاطین/ نامۀ خسروان؛ درة التاج.