حشره خوار اتروسی ( به انگلیسی: Etruscan shrew ) ( نام علمی: Suncus etruscus ) نام یک گونه از سرده حشره خوارهای مشکین است. حشره خوار اتروسی بر اساس جِرم، کوچکترین پستاندار شناخته شده در جهان محسوب می شود.
... [مشاهده متن کامل]
حشره خوار کوتوله، همان طور که از نام آن پیداست، یکی از کوچک ترین پستانداران دنیاست که می تواند از سوراخی به قطر یک مداد عبور کند. وزن آن به اندازه ی یک حبه قند است که بیش از ۱۰ درصد آن را مغز تشکیل می دهد. برخی به آن ها موش های خرطوم دار هم می گویند که دلیل این نام گذاری، شباهت زیاد آن ها به موش ها، البته با جثه ای کوچکتر و پوزه ای درازتر است. این پستاندار آن قدر کوچک و ظریف است که اگر توسط انسان لمس شود، ممکن است در اثر ایست قلبی بمیرد.
این حیوان جثه ای شبیه موش ولی بسیار کوچک تر، دمی نسبتاً بلند و پوزه ای کشیده و شبیه خرطوم دارد. رنگ دندان هایش کاملاً سفید، موهای پشتش کوتاه است و به قهوه ای مایل به خاکستری می رسد. اما موهای زیر شکم روشن تر است.
وزن حشره خوار کوتوله ی بالغ، ۱٫۳ – ۲٫۵ گرم است و طول بدن او بدون در نظر گرفتن دم، بین ۳ تا ۵٫۲ سانتی متر. طول دُم حیوان بالغ بین ۲٫۴ تا ۳٫۲ سانتی متر است.
در جنوب اروپا، جنوب غربی آسیا و شمال آفریقا پراکنده است. در ایران تاکنون در دشت مغان، منطقه ی تجن در مرز ترکمنستان و گرگان دیده شده است. به تازگی چند نمونه از آن در جزیره ی قشم شناسایی شده است.
زیستگاه حشره خوار کوتوله در علف زارها، زمین های کشاورزی و باغ ها است.
در ایران، علاوه بر حشره خوار کوتوله، ۱۱ نوع حشره خوار دیگر به نام های حشره خوار آب زی مدیترانه ای، حشره خوار آب زی قفقازی، حشره خوار دورنگ، حشره خوار دندان سفید بزرگ، حشره خوار دندان سفید کوچک، حشره خوار بلوچی، حشره خوار شوشی، حشره خوار کوچک، حشره خوار خزری، حشره خوار بجنوردی و حشره خوار خانگی زندگی می کنند. در میان تمام این گونه ها، حشره خوار کوتوله، به دلیل کوچکی جثه، به راحتی قابل تشخیص است.
در حال حاضر اطلاعات زیادی در مورد وضعیت این گونه در ایران وجود ندارد.
حشره خوارها غده هایی دارند که بو تولید می کند. آن ها از این غده ها برای جفت یابی استفاده می کنند. حشره خوارهای کوتوله در اوایل بهار، بوی مخصوص و گاهی صدایی تولید می کنند که باعث پیدا شدن و جلب جفت می شود. نزدیک شدن نر و ماده، ابتدا با دعوا شروع می شود؛ ولی پس از مدت کوتاهی به توافق می رسند و جفت گیری انجام می شود. بعد از ۳ تا ۴ هفته، ۴ نوزاد با بدن بدون مو و چشمان بسته به دنیا می آیند. از آنجا که بدن آن ها مو ندارد، صورتی رنگ به نظر می رسند. از روز سوم به بعد، موهای خاکستری بدن را می پوشاند و به تدریج تیره می شود. بعد از دو هفته، نوزادان شبیه والدین می شوند؛ فقط کمی از آن ها کوچک ترند.
... [مشاهده متن کامل]
حشره خوار کوتوله، همان طور که از نام آن پیداست، یکی از کوچک ترین پستانداران دنیاست که می تواند از سوراخی به قطر یک مداد عبور کند. وزن آن به اندازه ی یک حبه قند است که بیش از ۱۰ درصد آن را مغز تشکیل می دهد. برخی به آن ها موش های خرطوم دار هم می گویند که دلیل این نام گذاری، شباهت زیاد آن ها به موش ها، البته با جثه ای کوچکتر و پوزه ای درازتر است. این پستاندار آن قدر کوچک و ظریف است که اگر توسط انسان لمس شود، ممکن است در اثر ایست قلبی بمیرد.
این حیوان جثه ای شبیه موش ولی بسیار کوچک تر، دمی نسبتاً بلند و پوزه ای کشیده و شبیه خرطوم دارد. رنگ دندان هایش کاملاً سفید، موهای پشتش کوتاه است و به قهوه ای مایل به خاکستری می رسد. اما موهای زیر شکم روشن تر است.
وزن حشره خوار کوتوله ی بالغ، ۱٫۳ – ۲٫۵ گرم است و طول بدن او بدون در نظر گرفتن دم، بین ۳ تا ۵٫۲ سانتی متر. طول دُم حیوان بالغ بین ۲٫۴ تا ۳٫۲ سانتی متر است.
در جنوب اروپا، جنوب غربی آسیا و شمال آفریقا پراکنده است. در ایران تاکنون در دشت مغان، منطقه ی تجن در مرز ترکمنستان و گرگان دیده شده است. به تازگی چند نمونه از آن در جزیره ی قشم شناسایی شده است.
زیستگاه حشره خوار کوتوله در علف زارها، زمین های کشاورزی و باغ ها است.
در ایران، علاوه بر حشره خوار کوتوله، ۱۱ نوع حشره خوار دیگر به نام های حشره خوار آب زی مدیترانه ای، حشره خوار آب زی قفقازی، حشره خوار دورنگ، حشره خوار دندان سفید بزرگ، حشره خوار دندان سفید کوچک، حشره خوار بلوچی، حشره خوار شوشی، حشره خوار کوچک، حشره خوار خزری، حشره خوار بجنوردی و حشره خوار خانگی زندگی می کنند. در میان تمام این گونه ها، حشره خوار کوتوله، به دلیل کوچکی جثه، به راحتی قابل تشخیص است.
در حال حاضر اطلاعات زیادی در مورد وضعیت این گونه در ایران وجود ندارد.
حشره خوارها غده هایی دارند که بو تولید می کند. آن ها از این غده ها برای جفت یابی استفاده می کنند. حشره خوارهای کوتوله در اوایل بهار، بوی مخصوص و گاهی صدایی تولید می کنند که باعث پیدا شدن و جلب جفت می شود. نزدیک شدن نر و ماده، ابتدا با دعوا شروع می شود؛ ولی پس از مدت کوتاهی به توافق می رسند و جفت گیری انجام می شود. بعد از ۳ تا ۴ هفته، ۴ نوزاد با بدن بدون مو و چشمان بسته به دنیا می آیند. از آنجا که بدن آن ها مو ندارد، صورتی رنگ به نظر می رسند. از روز سوم به بعد، موهای خاکستری بدن را می پوشاند و به تدریج تیره می شود. بعد از دو هفته، نوزادان شبیه والدین می شوند؛ فقط کمی از آن ها کوچک ترند.
