حسینی منیرالدین

دانشنامه آزاد فارسی

حسینی، منیرالدّین (شیراز ۱۳۲۴ـ۱۳۸۰ش)
حسینی، منیرالدّین
روحانی معاصر و عضو مجلس خبرگان بررسی نهایی قانون اساسی. فرزند آیت الله سید نورالدین شیرازی. مبانی ابتدایی تحصیلات دینی را نزد پدرش در شیراز طی کرد و سپس عازم قم شد تا به تکمیل تحصیلات دینی اقدام کند. در ۱۳۴۶، پس از سفر به مکّه و مدینه، عازم عتبات شد و نزد استادان حوزۀ علمیه نجف به تحصیل ادامه داد. پس از مرگ پدرش که مؤسس و رئیس حزب برادران در شیراز بود، مدتی در فعالیت های این حزب شرکت کرد، امّا عاقبت شوهر خواهرش، رضازاده، رهبری حزب را به دست گرفت و حسینی به تدریج گوشه نشینی اختیار کرد. پس از پیروزی انقلاب اسلامی، همراه با روحانیون مبارز به فعالیت پرداخت و در جریان تدوین قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران در مجلس خبرگان فعالیت گسترده ای انجام داد. این فعالیت ها عمدتاً در ردّ و تغییر پیش نویس مصوب شورای انقلاب بود. در دوران بحران دانشگاه ها به نام انقلاب فرهنگی نیز فعال بود و عقیده داشت که دانشگاه ها باید از مبنا دستخوش تحول و تغییر شوند تا دانشگاهی اسلامی به وجود آید.

پیشنهاد کاربران

بپرس