حسینی لاهوری. [ ح ُ س َ ] ( اِخ ) غلام علی. وی یکی از شعرای هندوستان است و در زمان جهانگیر میزیسته. از اوست :تو در سخن شدی و لذت از شکر کم شدتو لب گشودی و سیرابی از گهر کم شد.( صبح گلشن 137 ) ( ذریعه ج 9 ص 255 ) ( قاموس الاعلام ).
