حسینی روحانی مهدی

[ویکی نور] سید مهدی روحانی در 23 ذی الحجة الحرام 1343ق1303/ش در بیت مرحوم آیت الله حاج سید ابوالحسن روحانی، در شهر قم، به دنیا آمد. دوران کودکی وی در خانه ای گذشت که مرکز علم، فضیلت و فقاهت بود.
وی عمده ادبیات و سطوح را نزد حضرات بزرگوار: حاج سید مرتضی علوی فریدنی (حاشیه و شرح شمسیه)، میرزا محمد علی ادیب تهرانی (مطوّل)، حاج شیخ جعفر صبوری قمی و بیشتر حاج شیخ عبدالرّزاق قاینی (از سیوطی تا شرح لمعه) آموخت و این درس ها را با مرحوم آیت الله حاج شیخ محمد حسینی قاینی، مباحثه می کرد.
وی در 19 سالگی (1362ق) به نجف اشرف مهاجرت کرد و بخش اعظم سطوح عالی را از حضرات آیات: میرزا حسن یزدی (رسائل )، سید یحیی مدرّسی یزدی، (مکاسب) و میرزا باقر زنجانی (کفایة) فراگرفت. در بازگشت به قم (1370 ق)، قسمت های برجای مانده رسائل (برائت و اشتغال) را از امام خمینی(ره) و مکاسب را از آیت الله قاینی و بخشی از جلد اول کفایه را از آیت الله حاج شیخ محمد علی حایری کرمانی آموخت. سپس در محضر آیات عظام:
حاضر شد و در فقه، اصول، فلسفه، کلام و تفسیر، بهره های فراوان برد و مبانی علمی اش را استوار ساخت.
وی هم زمان به تدریس سطوح عالی پرداخت و شاگردان فراوانی پرورش داد که از جمله ایشان، مرحوم استاد حاج شیخ علی صفایی حایری بود.