حسینی جلالی، سید محمدرضا (کربلا ۱۳۲۴ش)
از محدّثان معاصر شیعه. ساکن و مدرّس در قم. پدرش آیت الله سیدمحسن از ائمۀ جماعت و مدرسان معروف حوزۀ علمیۀ کربلا بود. نَسَبِ او با چندین واسطه به عبیدالله اعرج و از آن جا به امام سجاد (ع) می رسد. مراحل اولیۀ علمی را در زادگاه و نزد پدر آموخت و در ۱۳۷۸ق به حوزۀ علمیه پیوست. نزد استادانی چون شیخ جعفر رشتی درس خواند. در ۱۳۸۴ق به نجف مهاجرت کرد و در حوزۀ علمیۀ این شهر نزد آیت الله شیخ مسلم ملکوتی، آیت الله سید اسدالله مدنی، شیخ صدرا بادکوبی و آیت الله سیدمرتضی موسوی خلخالی تلمذ کرد. آیات عظام امام خمینی (ره) و خویی هم از استادان بزرگ او بودند. در ۱۳۷۵ش به قم مهاجرت و به تدریس علوم اسلامی در حوزۀ علمیۀ قم مشغول شد. مقالات متعددی در مجله تراثنا و نشریۀ علوم الحدیث نگاشته است. آثار دیگر او عبارت اند از تدوین السنة الشریفة؛ جهادالامام السّجاد؛ الحسین علیه السلام سمانه و سیرته؛ المنهج الرجالی سیدالطائفة البروجردی؛ تصحیح متون کهن چون تاریخ اهل البیت (منسوب به نصرالجهضمی متوفی ۲۵۰ق)؛ تفسیر الحِبَری ( -۲۸۱ق)؛ الامامة و التبصرة من الحیرة (از علی بن بابویه، - ۳۲۹ق)؛ رسالة ابی غالب الزُراری ( -۳۶۸ق)؛ الحکایات و النکت (از شیخ مفید، - ۴۱۳ق)؛ الرّجال لابن الغضائری. بخشی از این آثار به فارسی ترجمه شده است. اینک در قم به تدریس و تحقیق، به ویژه در علم الحدیث، اشتغال دارد.
از محدّثان معاصر شیعه. ساکن و مدرّس در قم. پدرش آیت الله سیدمحسن از ائمۀ جماعت و مدرسان معروف حوزۀ علمیۀ کربلا بود. نَسَبِ او با چندین واسطه به عبیدالله اعرج و از آن جا به امام سجاد (ع) می رسد. مراحل اولیۀ علمی را در زادگاه و نزد پدر آموخت و در ۱۳۷۸ق به حوزۀ علمیه پیوست. نزد استادانی چون شیخ جعفر رشتی درس خواند. در ۱۳۸۴ق به نجف مهاجرت کرد و در حوزۀ علمیۀ این شهر نزد آیت الله شیخ مسلم ملکوتی، آیت الله سید اسدالله مدنی، شیخ صدرا بادکوبی و آیت الله سیدمرتضی موسوی خلخالی تلمذ کرد. آیات عظام امام خمینی (ره) و خویی هم از استادان بزرگ او بودند. در ۱۳۷۵ش به قم مهاجرت و به تدریس علوم اسلامی در حوزۀ علمیۀ قم مشغول شد. مقالات متعددی در مجله تراثنا و نشریۀ علوم الحدیث نگاشته است. آثار دیگر او عبارت اند از تدوین السنة الشریفة؛ جهادالامام السّجاد؛ الحسین علیه السلام سمانه و سیرته؛ المنهج الرجالی سیدالطائفة البروجردی؛ تصحیح متون کهن چون تاریخ اهل البیت (منسوب به نصرالجهضمی متوفی ۲۵۰ق)؛ تفسیر الحِبَری ( -۲۸۱ق)؛ الامامة و التبصرة من الحیرة (از علی بن بابویه، - ۳۲۹ق)؛ رسالة ابی غالب الزُراری ( -۳۶۸ق)؛ الحکایات و النکت (از شیخ مفید، - ۴۱۳ق)؛ الرّجال لابن الغضائری. بخشی از این آثار به فارسی ترجمه شده است. اینک در قم به تدریس و تحقیق، به ویژه در علم الحدیث، اشتغال دارد.