حسین کاتب
لغت نامه دهخدا
حسین کاتب. [ ح ُ س َ ن ِ ت ِ ] ( اِخ ) ابن قاسم بن محمدبن ایوب بن شمون معروف به ابوعبداﷲ کاتب. او راست : «اسماء امیر المؤمنین » و«التوحید» که ابوطالب انباری. متوفی 356 هَ. ق. آنها را از وی روایت کند. ( ذریعه ج 2 ص 65 و ج 4 ص 478 ).
حسین کاتب. [ ح ُ س َ ن ِ ت ِ ] ( اِخ ) ابن یاسین بن محمد. او راست : لمحةالمختطف که در 780 هَ. ق. 1378/ م. تألیف کرده است. ( معجم المؤلفین از ایضاح المکنون ).
فرهنگ فارسی
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید