حسین وفائی

لغت نامه دهخدا

حسین وفائی. [ ح ُ س َ ن ِ وَ ]( اِخ ) او راست : «فرهنگ وفائی » که در سال چهارم سلطنت شاه طهماسب 933 هَ. ق. تألیف آن بپایان رسیده است. ( مقدمه لغتنامه ) ( مقدمه جلد پنجم فرهنگ نظام ) ( سبک شناسی ج 3 ص 334 ) ( فهرست سپهسالار ج 2 ص 213 و 221 ).

حسین وفائی. [ ح ُ س َ ن ِ وَ ] ( اِخ ) او راست : رساله در تفسیر سوره انبیاء و «شرح عویصات الافکار» و «استعاره » که در 1073 هَ. ق. 1663/ م. آن را تألیف کرده است. ( معجم المؤلفین از فهرست خدیویه ).

حسین وفائی. [ ح ُ س َ ن ِ وَ ] ( اِخ ) ابن علی بن محمد صوفی شاعر. متولد 1112 هَ. ق. / 1700 م. و متوفی 1156 هَ. ق. 1744/ م. در حلب متولی مشیخه سجاده وفائیان صوفیه بود و دیوان شعر دارد. ( سلک الدرر ج 2 ص 58 ) ( هدیة العارفین ج 1 ص 325 ) ( ایضاح المکنون ) ( معجم المؤلفین ).

فرهنگ فارسی

ابن علی بن محمد صوفی شاعر وی دیوان شعر دارد

پیشنهاد کاربران

بپرس