حسین نوبختی

لغت نامه دهخدا

حسین نوبختی. [ ح ُ س َ ن ِ ن َ ب َ ] ( اِخ ) ابن روح ابوبحر مکنی به ابوالقاسم. از متکلمان شیعی دوران مقتدر عباسی. او راست : کتاب التأدیب.وی خود را سومین نائب خاص امام دوازدهم شیعه محمدبن حسن عسکری که غایب شده بود میدانست و دربار عباسی او را بتهمت همکاری با قرمطیان از 312 - 317 هَ. ق. به زندان افکند و در بغداد در 326 هَ. ق. درگذشت. ( ذریعه ج 3 ص 410 ) ( معجم المؤلفین ) ( اعیان الشیعه ). قبر وی هم اکنون در بغداد در بازار شورجه معروف است.

فرهنگ فارسی

ابن روح ابوبحر مکنی بابوالقاسم از متکلمان شیعی دوران مقتدر عباسی اوراست کتاب التادیب

پیشنهاد کاربران

بپرس