حسین ماسرجسی

لغت نامه دهخدا

حسین ماسرجسی. [ ح ُ س َ ن ِ س َ ج ِ ] ( اِخ ) ابن محمدبن احمدبن حسین بن عیسی بن ماسرجس ماسرجسی نیشابوری مکنی به ابوعلی جهانگرد بود و مدتی در مصر سکونت داشت. «مسند کبیر» دارد در هزاروسیصد جزء و تاریخ مغازی و قبابل را نیز تألیف کرده است. در 298 هَ. ق. 911/ م. متولد ودر 365 هَ. ق. 1070/ م. درگذشت. ( هدیة العارفین ج 1ص 306 ) ( معجم المؤلفین از سیر النبلاء ج 10 ص 218 ) ( عیون ابن شاکر ج 12 ص 204 ) ( الوافی بالوفیات ) ( بدایه ابن کثیر ) ( تذکرة الحفاظ ) ( منتظم ابن جوزی ) ( شذرات ).

پیشنهاد کاربران

بپرس