حسین قندی ( اسفند ۱۳۳۰–۳ اردیبهشت ۱۳۹۴ ) روزنامه نگار، استاد رشتهٔ علوم ارتباطات در دانشگاه علامه طباطبایی و مدرس روزنامه نگاری، فارغ التحصیل کارشناسی ارشد از آمریکا در رشتهٔ مدیریت بین الملل بود. ویژه ترین مهارت حسین قندی را در انتخاب تیترهای مناسب برای مطالب مطبوعاتی می دانند. او از جمله روزنامه نگارانی است که بسیار بر اخلاق روزنامه نگاری تأکید می کرد. او به بیماری آلزایمر مبتلا شد که بسیاری از روزنامه نگاران از این خبر متأثر شدند و بیانیه ای صادر کردند.
... [مشاهده متن کامل]
حسین قندی متولد اسفند ۱۳۳۰ در سبزوار و بزرگ شده تهران بود. او در سنین ۱۵ یا ۱۶ سالگی شروع به سرودن یک شعر دربارهٔ زلزله ای کرد که در یکی از روستاهای خراسان خرابی زیادی به بار آورد و عدهٔ زیادی هم کشته شدند.
او در سال ۱۳۴۹ دیپلم خود را گرفت و بعد از دو بار شرکت در کنکور دانشگاه، در دو رشتهٔ زبان و ادبیات انگلیسی و روزنامه نگاری دانشکدهٔ علوم ارتباطات اجتماعی قبول شد و از میان آن دو، روزنامه نگاری را انتخاب کرد.
پیش از دانشگاه، در یک گروه تحقیقاتی مطالب روزنامهٔ کیهان را از سال شروع این روزنامه ( ۱۳۲۱ ) تا سال ( ۱۳۴۹ ) به صورت کوتاه و خلاصه چاپ و منتشر کند، مشغول به کار شد و خلاصه کردن سرمقاله ها برعهدهٔ او گذاشته شد. او این دوره را از مؤثرترین دوره های کار خود می دانست.
پس از اتمام آن دوره، در سال ۱۳۵۱ مؤسسهٔ کیهان تصمیم به چاپ نشریه ای برای دو قارهٔ آمریکا و اروپا گرفته بود و قرار شد نشریهٔ کیهان هوایی را همان گروه تحقیقاتی به نشر برسانند. در همان سال، اولین شمارهٔ آن به سردبیری حسین عدل با همکاری سایر اعضا منتشر شد و قندی معاون سردبیر شد و علاوه بر آن، مسؤولیت بخش سیاسی نشریه نیز به عهدهٔ او گذاشته شد.
قندی پس از چند سال تحمل بیماری آلزایمر، در فروردین ۱۳۹۴ طی سکتهٔ مغزی به کما رفت و در ۳ اردیبهشت ۱۳۹۴ در سن ۶۳ سالگی درگذشت. او در ۵ اردیبهشت در قطعهٔ نام آوران بهشت زهرا در تهران دفن شد.
نخستین نوشته های حرفه ایِ قندی برای کیهان هوایی بود و بعد از مدتی در کیهان استخدام شد. اولین مطلبی که نوشت در سال ۱۳۵۱، سرمقاله ای دربارهٔ روابط ایران و هند بود که برای کیهان هوایی نوشت.
... [مشاهده متن کامل]
حسین قندی متولد اسفند ۱۳۳۰ در سبزوار و بزرگ شده تهران بود. او در سنین ۱۵ یا ۱۶ سالگی شروع به سرودن یک شعر دربارهٔ زلزله ای کرد که در یکی از روستاهای خراسان خرابی زیادی به بار آورد و عدهٔ زیادی هم کشته شدند.
او در سال ۱۳۴۹ دیپلم خود را گرفت و بعد از دو بار شرکت در کنکور دانشگاه، در دو رشتهٔ زبان و ادبیات انگلیسی و روزنامه نگاری دانشکدهٔ علوم ارتباطات اجتماعی قبول شد و از میان آن دو، روزنامه نگاری را انتخاب کرد.
پیش از دانشگاه، در یک گروه تحقیقاتی مطالب روزنامهٔ کیهان را از سال شروع این روزنامه ( ۱۳۲۱ ) تا سال ( ۱۳۴۹ ) به صورت کوتاه و خلاصه چاپ و منتشر کند، مشغول به کار شد و خلاصه کردن سرمقاله ها برعهدهٔ او گذاشته شد. او این دوره را از مؤثرترین دوره های کار خود می دانست.
پس از اتمام آن دوره، در سال ۱۳۵۱ مؤسسهٔ کیهان تصمیم به چاپ نشریه ای برای دو قارهٔ آمریکا و اروپا گرفته بود و قرار شد نشریهٔ کیهان هوایی را همان گروه تحقیقاتی به نشر برسانند. در همان سال، اولین شمارهٔ آن به سردبیری حسین عدل با همکاری سایر اعضا منتشر شد و قندی معاون سردبیر شد و علاوه بر آن، مسؤولیت بخش سیاسی نشریه نیز به عهدهٔ او گذاشته شد.
قندی پس از چند سال تحمل بیماری آلزایمر، در فروردین ۱۳۹۴ طی سکتهٔ مغزی به کما رفت و در ۳ اردیبهشت ۱۳۹۴ در سن ۶۳ سالگی درگذشت. او در ۵ اردیبهشت در قطعهٔ نام آوران بهشت زهرا در تهران دفن شد.
نخستین نوشته های حرفه ایِ قندی برای کیهان هوایی بود و بعد از مدتی در کیهان استخدام شد. اولین مطلبی که نوشت در سال ۱۳۵۱، سرمقاله ای دربارهٔ روابط ایران و هند بود که برای کیهان هوایی نوشت.
