عزت الله فرجی ( زاده ۱ بهمن ۱۳۲۹ در خرم آباد – درگذشته ۲۸ اردیبهشت ۱۳۹۷ در تهران ) معروف به حسین فرجی، خواننده ایرانی بود. وی فعالیت خود را با خواندن آهنگ های محلی لری آغاز کرد و در ۲۸ اردیبهشت ماه ۱۳۹۷ درگذشت. همسر او زهرا ریاحی فرزند فتح الله ریاحی آهنگساز ایرانی و سازنده ترانه معروف باباکرم است.
... [مشاهده متن کامل]
دختر او متولد سال ۱۳۵۱ و پسرش متولد سال ۱۳۶۱ خواننده و نوازنده دف و چند ساز دیگر است.
وی در ۱ بهمن ۱۳۲۹ خورشیدی در خیابان ۱۷ شهریور فعلی در محله پشت گرداب سنگی خرم آباد چشم به جهان گشود.
فرجی کارمند کشتیرانی و برق، خواننده بی سیم خرم آباد و رادیو تهران، اجراهای رادیویی و تلویزیونی و صحنه ای در داخل و خارج کشور داشته است. صدای او را در صفحه های آه سرد، قطار و نوار کاست و لوح های گل شادی، ستاره، هی نار و سنگ خارا می توان شنید.
فرجی به دلیل صدای گرم خود از دوران مدرسه شروع به خواندن ترانه های محلی لری کردی و برای یادگیری اصول خوانندگی به تهران آمد و زیر نظر استاد اسماعیل مهرتاش فعالیت کرد. .
برای نخستین بار در سال ۱۳۴۳ به همتعلی سالم معرفی شد و آهنگ دایه دایه را در رادیو خرم آباد اجرا کرد.
فرجی در سال ۱۳۴۶ در سن ۱۷ سالگی نخستین ترانه خود را با نام شوِ سال که ترانه و موسیقی آن را خود وی نوشته بود؛ و در همان سال ترانه معروف شیپورچی را خواند.
از ترانه های خاطره انگیز فرجی می توان به شیپورچی، دایه دایه، شوِ سال، کینه، مادر، مسافر کویت، مرغ اسیر، تویی بهارم، سُزه سُزه، پاپی سلیمانی، کرمی و کوش طلا را برشمرد. برخی از ترانه های وی مانند ستاره، سنگ خارا، هی نار و گل شادی آلبوم شد. فرجی بسیاری از آهنگ های فارسی را هم به شکل غزل خوانده است. آهنگ معروف بارو بارو هم مربوط به ایشان می باشد. فرجی پس از پیروزی انقلاب اسلامی نیز ۳ اثر با عناوین گل شادی، سنگ خارا و ایثار را به علاقه مندان موسیقی لرستان تقدیم کرد. وی در حدود ۴۰۰ اثر ( آهنگ ترانه و غزل ) از قبل تا بعد از انقلاب داشتند.
او در سال۴۳ برای اولین بار آهنگ دایه دایه را از رادیو خرم آباد که یک رادیوی محلی بود خواند.
وی در روز ۲۸ اردیبهشت ۱۳۹۷ در سن ۶۸ سالگی در گذشت و سپس در روز یکشنبه ۳۰ اردیبهشت در قطعه ۸۸، ردیف ۱۲۱، شماره ۵۳۲ بهشت زهرای تهران به خاک سپرده شد.
... [مشاهده متن کامل]
دختر او متولد سال ۱۳۵۱ و پسرش متولد سال ۱۳۶۱ خواننده و نوازنده دف و چند ساز دیگر است.
وی در ۱ بهمن ۱۳۲۹ خورشیدی در خیابان ۱۷ شهریور فعلی در محله پشت گرداب سنگی خرم آباد چشم به جهان گشود.
فرجی کارمند کشتیرانی و برق، خواننده بی سیم خرم آباد و رادیو تهران، اجراهای رادیویی و تلویزیونی و صحنه ای در داخل و خارج کشور داشته است. صدای او را در صفحه های آه سرد، قطار و نوار کاست و لوح های گل شادی، ستاره، هی نار و سنگ خارا می توان شنید.
فرجی به دلیل صدای گرم خود از دوران مدرسه شروع به خواندن ترانه های محلی لری کردی و برای یادگیری اصول خوانندگی به تهران آمد و زیر نظر استاد اسماعیل مهرتاش فعالیت کرد. .
برای نخستین بار در سال ۱۳۴۳ به همتعلی سالم معرفی شد و آهنگ دایه دایه را در رادیو خرم آباد اجرا کرد.
فرجی در سال ۱۳۴۶ در سن ۱۷ سالگی نخستین ترانه خود را با نام شوِ سال که ترانه و موسیقی آن را خود وی نوشته بود؛ و در همان سال ترانه معروف شیپورچی را خواند.
از ترانه های خاطره انگیز فرجی می توان به شیپورچی، دایه دایه، شوِ سال، کینه، مادر، مسافر کویت، مرغ اسیر، تویی بهارم، سُزه سُزه، پاپی سلیمانی، کرمی و کوش طلا را برشمرد. برخی از ترانه های وی مانند ستاره، سنگ خارا، هی نار و گل شادی آلبوم شد. فرجی بسیاری از آهنگ های فارسی را هم به شکل غزل خوانده است. آهنگ معروف بارو بارو هم مربوط به ایشان می باشد. فرجی پس از پیروزی انقلاب اسلامی نیز ۳ اثر با عناوین گل شادی، سنگ خارا و ایثار را به علاقه مندان موسیقی لرستان تقدیم کرد. وی در حدود ۴۰۰ اثر ( آهنگ ترانه و غزل ) از قبل تا بعد از انقلاب داشتند.
او در سال۴۳ برای اولین بار آهنگ دایه دایه را از رادیو خرم آباد که یک رادیوی محلی بود خواند.
وی در روز ۲۸ اردیبهشت ۱۳۹۷ در سن ۶۸ سالگی در گذشت و سپس در روز یکشنبه ۳۰ اردیبهشت در قطعه ۸۸، ردیف ۱۲۱، شماره ۵۳۲ بهشت زهرای تهران به خاک سپرده شد.
