حسین غضایری. [ ح ُ س َ ن ِ غ َ ی ِ ] ( اِخ ) ابن عبیداﷲبن ابراهیم مکنی به ابوجعفر بغدادی معروف به ابن غضایری. از فقهای شیعه و متکلم و از رجال شناسان بود. تألیفات بسیار در کلام داردو یک رساله در رجال بنام «الضعفاء» دارد، که در آن مجروحین و غیر موثقان را جمع کرده و در 411 هَ. ق. 1020/ م. درگذشته است. احوال او در ذریعه ج 4 ص 288 و فهرست کتابخانه دانشگاه ج 2 ص 612 و معجم المؤلفین وسیر النبلاء ج 1 ص 73 و لسان المیزان و ایضاح المکنون و المیزان ج 1 ص 253 و تنقیح المقال و روضات الجنات ص 183 و هدیة العارفین ج 1 ص 308 و فهرست اعلام ذریعه آمده است. و رجوع به ابوجعفر حسین در این لغتنامه شود.
فرهنگ فارسی
ابن عبیدالله ابن ابراهیم مکنی بابوجعفر بغدادی معروف بابن غضایری از فقهای شیعه و متکلم و رجال شناسان بود
