حسین عمری

لغت نامه دهخدا

حسین عمری. [ ح ُ س َ ن ِ ع ُ م َ ] ( اِخ ) ابن عبداللطیف بن محمد العمری قادری خلوتی دمشقی معروف به ابن عبدالهادی مؤرخ نسابة در دمشق به سال 1162 هَ. ق. 1749/ م. متولد شده و در 1216 هَ. ق. 1801/ م. درگذشت. او راست : المواهب الاحسانیة و جز آن.( معجم المؤلفین از جلسة البشر ) ( تاریخ آداب اللغة ج 4 ص 294 ) ( روض البشر 76 ) ( هدیة العارفین ج 1 ص 328 ).

حسین عمری. [ ح ُ س َ ن ِ ع ُ م َ ] ( اِخ ) ابن محمد شریف عمری مکنی به ابوالفتح و ملقب به ناصرالدین در نیشابور و مرو علم آموخت و تألیفات بسیار پرداخت و در ذی قعده 444 هَ. ق. 1053/ م. درگذشت. ( معجم المؤلفین از طبقات الشافعیة 49 ).

فرهنگ فارسی

ابن محمد شریف عمری مکنی بابوالفتح و ملقب ناصرالدین در نیشابور و مرو علم آموخت

پیشنهاد کاربران

بپرس