[ویکی نور] حسین علیه السلام شهید آگاه و رهبر نجات بخش. حسین علیه السلام شهید آگاه و رهبر نجات بخش، اثر آیت الله صافی گلپایگانی است که در پاسخ به کتاب شهید جاوید صالحی نجف آبادی نوشته شده است.
کتاب «شهید آگاه» مانند کتاب «شهید جاوید»، در پنج بخش تنظیم شده و مؤلف در هر بخش به رد یک بخش از آن کتاب پرداخته است. مهم ترین انتقاد نویسنده به کتاب شهید جاوید این است که تحلیل آن با علم امام منافات دارد و ازاین رو عنوان کتاب خود را شهید آگاه گذاشته است. در ابتدای کتاب نیز مقدمه ای مفصل آورده است.
مقدمه کتاب مشتمل بر 10 قسمت است که: در قسمت اول به توصیف و بیان قیام امام می پردازد؛ البته با ذکر این نکته که در توصیف قیام مقدس سیدالشهدا (ع) و شرح نهضت جاویدان و پایدار حسینی، زبان و بیان و الفاظ و کلمات ما در هر درجه از فصاحت و بلاغت هم باشد، عاجز و ناتوان است.
در قسمت دوم به بررسی هدف های قیام حضرت می پردازد، ولی با تذکر نکاتی که بسیار لطیف و قابل تأمل است. ایشان بر این باورند که در واقع در بررسی هدف قیام و در کل هدف پیغمبر و امام باید محدودیت هایی قائل شد و خط قرمزهایی را قرار داد و به آنها پایبند بود.
در قسمت سوم به بیان اهمیت تأسیس حکومت اسلامی پرداخته و بیان می دارد که حکومت اسلامی وقتی تأسیس شده باشد، دست های ناپاک «زیاد»ها و «ابن زیاد»ها و «مغیرة بن شعبه»ها و «شمر»ها و «خولی»ها از خیانت و جنایت و تصرف در بیت المال و تجاوز به نفوس و اعراض قطع و دست های پاک افرادی مانند ابوذر و مقداد و سلمان و عمار و میثم و رشید و قیس بن سعد و حجر بن عدی و مسلم بن عوسجه و حبیب بن مظاهر مصدر کار می شوند.
در قمست چهارم به این مطلب می پردازد که اگر امام زمینه را مساعد می یافت، در تأسیس حکومت اسلامی با جدیت اقدام می فرمود؛ ولی آیا شرایط و اوضاع مساعد بود؟ آیا تأسیس حکومت اسلامی امکان داشت؟
کتاب «شهید آگاه» مانند کتاب «شهید جاوید»، در پنج بخش تنظیم شده و مؤلف در هر بخش به رد یک بخش از آن کتاب پرداخته است. مهم ترین انتقاد نویسنده به کتاب شهید جاوید این است که تحلیل آن با علم امام منافات دارد و ازاین رو عنوان کتاب خود را شهید آگاه گذاشته است. در ابتدای کتاب نیز مقدمه ای مفصل آورده است.
مقدمه کتاب مشتمل بر 10 قسمت است که: در قسمت اول به توصیف و بیان قیام امام می پردازد؛ البته با ذکر این نکته که در توصیف قیام مقدس سیدالشهدا (ع) و شرح نهضت جاویدان و پایدار حسینی، زبان و بیان و الفاظ و کلمات ما در هر درجه از فصاحت و بلاغت هم باشد، عاجز و ناتوان است.
در قسمت دوم به بررسی هدف های قیام حضرت می پردازد، ولی با تذکر نکاتی که بسیار لطیف و قابل تأمل است. ایشان بر این باورند که در واقع در بررسی هدف قیام و در کل هدف پیغمبر و امام باید محدودیت هایی قائل شد و خط قرمزهایی را قرار داد و به آنها پایبند بود.
در قسمت سوم به بیان اهمیت تأسیس حکومت اسلامی پرداخته و بیان می دارد که حکومت اسلامی وقتی تأسیس شده باشد، دست های ناپاک «زیاد»ها و «ابن زیاد»ها و «مغیرة بن شعبه»ها و «شمر»ها و «خولی»ها از خیانت و جنایت و تصرف در بیت المال و تجاوز به نفوس و اعراض قطع و دست های پاک افرادی مانند ابوذر و مقداد و سلمان و عمار و میثم و رشید و قیس بن سعد و حجر بن عدی و مسلم بن عوسجه و حبیب بن مظاهر مصدر کار می شوند.
در قمست چهارم به این مطلب می پردازد که اگر امام زمینه را مساعد می یافت، در تأسیس حکومت اسلامی با جدیت اقدام می فرمود؛ ولی آیا شرایط و اوضاع مساعد بود؟ آیا تأسیس حکومت اسلامی امکان داشت؟