حسین طائفی

لغت نامه دهخدا

حسین طائفی. [ ح ُ س َ ن ِ ءِ ] ( اِخ ) ابن علی بن عبدالشکور طائفی حریری معروف به متقی صوفی. او راست : «النفحة العنبریة» و در 1206 هَ. ق. 1792/ م. درگذشت. ( معجم المؤلفین از حلیة البشر ج 1 ص 523 ) ( هدیة العارفین ج 1 ص 327 ) ( ایضاح المکنون ).

حسین طائفی. [ ح ُ س َ ن ِ ءِ ] ( اِخ ) ابن سلیمان بن ابی الحسن بن سلیمان بن ربان طائی حلبی ملقب به شرف الدین. دیوان شعر و مؤلفاتی دارد. در 702 هَ. ق. 1303/ م. متولد شد و در 770 هَ. ق. 1369/ م. درگذشت. ( درر الکامنه ج 2 ص 55 ) ( کشف الظنون ) ( معجم المؤلفین ) ( هدیة العارفین ج 1 ص 315 ).

فرهنگ فارسی

ابن سلیمان ابن ابی الحسن بن سلیمان بن ربان طائی حلبی ملقب بشرف الدین وی دیوان شعر و مولفاتی دارد

پیشنهاد کاربران

بپرس