حسین صیمری
لغت نامه دهخدا
حسین صیمری. [ ح ُ س َ ن ِ ص َ م ُ ] ( اِخ ) ابن علی بن محمدجعفر صیمری مکنی به ابوعبداﷲ فقیه رجال شناس. از اهالی صیمر خوزستان و قاضی مدائن ( تیسفون ) بود. وی در 351 هَ. ق. 962/ م. متولد و در بغداد در شوال 436 هَ. ق. 1045/ م. درگذشت. او راست : «اخبار ابی حنیفه » و شرح مختصر طحاوی و جز آن. ( کشف الظنون ) ( اعلام زرکلی ج 2ص 268 ) ( معجم المؤلفین ) ( هدیة العارفین ج 1 ص 309 ).
فرهنگ فارسی
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید