حسین رشید محمد التکریتی ( به عربی: حسین رشید محمد التکریتی ) ( زادهٔ ۱۹۴۰ ) فرمانده نظامی بازنشسته اهل عراق است. وی در زمان ریاست جمهوری صدام حسین، دوره ای ریاست ستاد کل نیروهای مسلح عراق را برعهده داشت. التکریتی در خلال جنگ ایران و عراق از فرماندهان ارشد نیروی زمینی عراق بود.
... [مشاهده متن کامل]
حسین به ارتش پیوست و در سال ۱۹۶۲ از آکادمی نظامی عراق با مدرک لیسانس در علوم نظامی فارغ التحصیل شد. وی در سال ۱۹۶۸ از دانشکده ستاد مشترک عراق فارغ التحصیل شد و در رشته علوم نظامی فوق لیسانس گرفت. او همچنین بعدها در همین رشته دکتری گرفت.
نوشتار اصلی: جنگ ایران و عراق
در سپتامبر ۱۹۸۰، نیروهای عراق به جنوب ایران حمله کردند. اگرچه در ابتدا موفقیت آمیز بود، اما در سال ۱۹۸۱ ایران یک ضد حمله را آغاز کرد و تا سال ۱۹۸۲ بیشتر مناطق از دست رفته را بازپس گرفت. در ژوئیه ۱۹۸۲، ایران به جنوب عراق حمله کرد و شهر بصره را هدف قرار داد.
در طول دو سال اول جنگ، صدام حسین شروع به ارتقای فرماندهان شایسته در مقابل کسانی کرد که صرفاً به عنوان دوستان سیاسی خدمت می کردند. از جمله رشید مجاز به گسترش گارد جمهوری به اندازه یک لشکر شد. در سالهای اولیه فرماندهی وی، گارد به ۱۶ تیپ ۳۰۰۰۰ نفری افزایش یافت و تا سال ۱۹۸۸ گارد جمهوری به ۲۵ تیپ و مجموع نیروی انسانی ۱۰۳۰۰۰ نفر رسید. اگرچه صدام حسین فرمانده اسمی بود، رشید فرمانده واقعی بود و به صدام گزارش می داد.
در سال ۱۹۸۸ در کردستان، رشید با تأکید برضدحمله پیش می رفت چون ایرانی ها در یگان های مخفی کوچک به دلیل داشتن منطقه شمالی، برتری داشتند. با این حال، صدام مایل بود بر جبهه جنوبی کشور تمرکز کند تا به ایرانیان بفهماند که تصرف بصره غیرممکن است.
در خلال عملیات انفال بین سال های ۱۹۸۷ و ۱۹۸۸ رشید به همراه بسیاری ژنرال های دیگر به جنایت علیه بشریت علیه مردم کرد پرداختند و بیش از ۱۸۲۰۰۰ مرد، زن و کودک کرد، با سلاحهای معمولی و سلاح های شیمیایی به قتل رسیدند.
در ژوئیه ۱۹۸۸، در حالی که عراق به طور مستمر در حال پیشرفت بود، ایران با قطعنامه ۵۹۸ موافقت کرد و جنگ به طور رسمی در ۲۰ اوت ۱۹۸۸ پایان یافت.
نوشتار اصلی: جنگ خلیج فارس
عراق در اوت ۱۹۹۰ به کویت حمله کرد و تنش ها در سال ۱۹۹۱ افزایش یافت. اندکی پس از تهاجم، رشید به عنوان رئیس ستاد جدید ارتش عراق منصوب شد. در ۲۴ فوریه، حمله زمینی ائتلاف آغاز شد. در ساعت ۲۰:۳۰ روز ۲۵ فوریه، رشید یک تماس تلفنی از صدام دریافت کرد و به ارتش دستور داد که از کویت عقب نشینی کند. صدام گفته بود: «من نمی خواهم ارتش ما دچار وحشت شود. سربازان ما تحقیر را دوست ندارند، آنها دوست دارند غرور خود را حفظ کنند. » در ۲۶ فوریه، نیروهای عراقی از شهر کویت گریختند.
... [مشاهده متن کامل]
حسین به ارتش پیوست و در سال ۱۹۶۲ از آکادمی نظامی عراق با مدرک لیسانس در علوم نظامی فارغ التحصیل شد. وی در سال ۱۹۶۸ از دانشکده ستاد مشترک عراق فارغ التحصیل شد و در رشته علوم نظامی فوق لیسانس گرفت. او همچنین بعدها در همین رشته دکتری گرفت.
نوشتار اصلی: جنگ ایران و عراق
در سپتامبر ۱۹۸۰، نیروهای عراق به جنوب ایران حمله کردند. اگرچه در ابتدا موفقیت آمیز بود، اما در سال ۱۹۸۱ ایران یک ضد حمله را آغاز کرد و تا سال ۱۹۸۲ بیشتر مناطق از دست رفته را بازپس گرفت. در ژوئیه ۱۹۸۲، ایران به جنوب عراق حمله کرد و شهر بصره را هدف قرار داد.
در طول دو سال اول جنگ، صدام حسین شروع به ارتقای فرماندهان شایسته در مقابل کسانی کرد که صرفاً به عنوان دوستان سیاسی خدمت می کردند. از جمله رشید مجاز به گسترش گارد جمهوری به اندازه یک لشکر شد. در سالهای اولیه فرماندهی وی، گارد به ۱۶ تیپ ۳۰۰۰۰ نفری افزایش یافت و تا سال ۱۹۸۸ گارد جمهوری به ۲۵ تیپ و مجموع نیروی انسانی ۱۰۳۰۰۰ نفر رسید. اگرچه صدام حسین فرمانده اسمی بود، رشید فرمانده واقعی بود و به صدام گزارش می داد.
در سال ۱۹۸۸ در کردستان، رشید با تأکید برضدحمله پیش می رفت چون ایرانی ها در یگان های مخفی کوچک به دلیل داشتن منطقه شمالی، برتری داشتند. با این حال، صدام مایل بود بر جبهه جنوبی کشور تمرکز کند تا به ایرانیان بفهماند که تصرف بصره غیرممکن است.
در خلال عملیات انفال بین سال های ۱۹۸۷ و ۱۹۸۸ رشید به همراه بسیاری ژنرال های دیگر به جنایت علیه بشریت علیه مردم کرد پرداختند و بیش از ۱۸۲۰۰۰ مرد، زن و کودک کرد، با سلاحهای معمولی و سلاح های شیمیایی به قتل رسیدند.
در ژوئیه ۱۹۸۸، در حالی که عراق به طور مستمر در حال پیشرفت بود، ایران با قطعنامه ۵۹۸ موافقت کرد و جنگ به طور رسمی در ۲۰ اوت ۱۹۸۸ پایان یافت.
نوشتار اصلی: جنگ خلیج فارس
عراق در اوت ۱۹۹۰ به کویت حمله کرد و تنش ها در سال ۱۹۹۱ افزایش یافت. اندکی پس از تهاجم، رشید به عنوان رئیس ستاد جدید ارتش عراق منصوب شد. در ۲۴ فوریه، حمله زمینی ائتلاف آغاز شد. در ساعت ۲۰:۳۰ روز ۲۵ فوریه، رشید یک تماس تلفنی از صدام دریافت کرد و به ارتش دستور داد که از کویت عقب نشینی کند. صدام گفته بود: «من نمی خواهم ارتش ما دچار وحشت شود. سربازان ما تحقیر را دوست ندارند، آنها دوست دارند غرور خود را حفظ کنند. » در ۲۶ فوریه، نیروهای عراقی از شهر کویت گریختند.
