حسین دامغانی. [ ح ُ س َ ن ِ ] ( اِخ ) ابن محمدبن ابراهیم مکنی به ابوعبداﷲ و در 478 هَ. ق. 1085/ م. درگذشته است. او راست : «الزوائد و النظائر» و جز آن. ( معجم المؤلفین از کشف الظنون ) ( ایضاح المکنون ) ( هدیة العارفین ج 1 ص 310 ). وی مدتی قاضی بغداد بوده و ابن جزله نزد وی کار میکرد. ( ذریعه ج 11 ص 273 و ج 12 ص 257 ).
فرهنگ فارسی
ابن محمد بن ابراهیم مکنی بابوعبدالله اوراست الزوائد و النظائر و جز آن
