حسین خمیس

لغت نامه دهخدا

حسین خمیس. [ ح ُ س َ ن ِ خ َ ] ( اِخ ) ابن نصربن محمدبن حسین بن محمدبن حسن کعبی موصلی شافعی مکنی به ابوعبداﷲ فقیه اصولی. متولد به موصل 466 هَ. ق. 1074/ م. مدتی قاضی بود و به بغداد در ربیع دوم 552 هَ. ق. 1157/ م. درگذشت. او راست : مناقب الابرار و محاسن الاخیار و منهج المرید و جز آنها. ( معجم المؤلفین از سیر النبلاء ج 2 ص 211 ) ( ابن خلکان ج 1 ص 183 ) ( کشف الظنون ) ( مرآة الجنان ) ( فهرستهای کتابخانه ها ).

فرهنگ فارسی

ابن نصر بن محمد بن حسین بن محمد بن حسن کعبی موصلی شافعی مکنی بابوعبدالله فقیه اصولی مدتی قاضی بغداد بود

پیشنهاد کاربران

بپرس