حسین خاقانی

لغت نامه دهخدا

حسین خاقانی. [ ح ُ س َ ن ِ ] ( اِخ ) ابن عباس بن محمدعلی بن سالم نجفی فقیه. شرایع را شرح کرده و مؤلفات دیگر نیز دارد وی پیش از 1300 هَ. ق. 1883/ م. درگذشت. ( اعلام الشیعةٔ قرن سیزدهم هجری ص 396 ) ( معجم المؤلفین ).

فرهنگ فارسی

ابن عباس بن محمد علی بن سالم نجفی فقیه شرایع را شرح کرده و مولفات دیگر نیز دارد

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] شیخ حسین خاقانی، از شخصیت های آل خاقانی، می باشد؛ این خاندان، خاندان علمی شیعی در قرن دوازدهم تا اوایل پانزدهم در عراق و ایران می باشد.
شیخ حسین در ۱۳۰۲ متولد شد. فقه و اصول را نزد پدر و برادرش، علی بن باقر آل جواهری و مرتضی آل کاشف الغطا آموخت.او در ۱۳۳۶ درگذشت و در یکی از حجره های صحن حرم امام علی (علیه السلام) به خاک سپرده شد.
جعفر بن باقر آل محبوبه، ماضی النجف و حاضرها، ج۲، ص۲۰۲، بیروت ۱۴۰۶/۱۹۸۶.
۱. ↑ جعفر بن باقر آل محبوبه، ماضی النجف و حاضرها، ج۲، ص۲۰۲، بیروت ۱۴۰۶/۱۹۸۶. ۲. ↑ محمدمحسن آقابزرگ طهرانی، طبقات اعلام الشیعه، نقباء البشر فی القرن الرابع عشر، قسم ۴، ص ۱۴۰۷ـ۱۴۰۸، مشهد، قسم۱ـ۴، ۱۴۰۴.
منبع
دانشنامه جهان اسلام، مرکزدائرة المعارف اسلامی، برگرفته از مقاله «آل خاقانی»، شماره۶۷۵۱.
...

پیشنهاد کاربران

بپرس