حسین حناطی. [ ح ُ س َ ن ِ ح َن ْ نا ] ( اِخ ) ابن محمدبن حسن طبری شافعی مکنی به ابوعبداﷲ حناطی فقیه بود و در بغداد میزیست و پس از 400 هَ. ق. 1010/ م. درگذشت. او راست : «الکفایة و الفروق ». ( معجم المؤلفین از تهذیب الاسماء ) ( طبقات الشافعیة ج 3 ص 160 ) ( کشف الظنون ) و در هدیة العارفین ج 1 ص 311 مرگ وی در 498 هَ. ق. تعیین شده است.
فرهنگ فارسی
ابن محمد ابن حسن طبری شافعی مکنی بابو عبدالله حناطی فقیه بود و در بغداد می زیست اوراست الکفایه و الفروق
