حسین حلبی
لغت نامه دهخدا
حسین حلبی. [ ح ُ س َ ن ِ ح َ ل َ ] ( اِخ ) ابن سلیمان طائی. رجوع به حسین طائی و حسین دوانجی شود.
حسین حلبی. [ ح ُ س َ ن ِ ح َ ل َ ] ( اِخ ) ابن عمربن حسن بن عمربن حبیب حلبی ملقب به شرف الدین در جمادی دوم 712 هَ. ق. / 1312 م. متولد و در حلب 777 هَ. ق. / 1376 م. درگذشت. او راست : «الفهرست » و «المشیخة». ( معجم المؤلفین از شذرات الذهب ج 6 ص 351 ).
فرهنگ فارسی
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید