حسین حسینی

لغت نامه دهخدا

حسین حسینی. [ ح ُ س َ ن ِ ح ُ س َ ] ( اِخ ) قدسی ساداتی محدث اصولی. درگذشته 1077 هَ. ق. او راست : «القول البدیع». ( معجم المؤلفین از ذیل دوم برو کلمان ص 418 ).

حسین حسینی. [ ح ُ س َ ن ِ ح ُ س َ ] ( اِخ ) ( حاج محمد... ) ابن محمدحسن بن معصوم قزوینی شیرازی عارف شاعر. درگذشته 1249 هَ. ق. او راست : «خمسه حسینی » که پنج مثنوی است به نام «الهی نامه » و«اشترنامه » و «مهر و ماه » و «وامق و عذرا» و «وصف الحال » که در شیراز با شرح او بر دیباجه های مثنوی مولوی در 1324 هَ. ق. چاپ شده است. ( ذریعه ج 7 ص 257 ).

فرهنگ فارسی

ابن محمد حسن بن معصوم قزوینی شیرازی عارف شاعر اوراست خمسه حسینی که پنج مثنوی است

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] حسین حسینی (ابهام زدایی). حسین حسینی ممکن است اسم برای اشخاص ذیل باشد: • حسین بن مساعد حسینی حائری، عالم، محدّث و نسب شناس شیعی قرن نهم و دهم• حسین بن حسن حسینی خلخالی، از دانشمندان حنفی مذهب قرن دهم و یازدهم
...

پیشنهاد کاربران

بپرس