حسین بن محمد بارع بغدادی

[ویکی فقه] بارِع، ابوعبداللّه حسین بن محمد بن عبدالوهاب بدری بغدادی، ادیب و شاعر عرب قرن پنجم و اوایل ششم بود.
در صفر ۴۴۳ در بغداد متولد شد و در همان شهر در روز سه شنبه ۱۷ جمادی الاخری ۵۲۴ درگذشت.
خاندان بارع
بدری منسوب است به بدریه، از محلات بغداد، که موطن اوست. علاوه بر البارع البغدادی به البارع الدبّاس نیز شهرت داشته است. خاندان او از دیوانیان و وزیران و نیاکانش، سلیمان بن وَهْب و قاسم بن عبید اللّه و عبید اللّه بن القاسم، از وزیران خلفای بنی عباس بودند.
اساتید بارع
بارع نزد بسیاری از ادبا و علمای عصر خود تلمّذ کرد که از آن جمله اند: قاضی ابویعلی موصلی و ابوعلی بن البنّاء و ابوبکر محمد بن موسی الخیاط و ابوبکر احمد بن حسین اللحیانی و ابوالقاسم یوسف بن غوری و حسین بن حسن اسکافی. کسانی نیز از او روایت کرده اند که از مشاهیر آنان ابن عساکر (متوفی ۵۷۱) و ابن الجوزی (متوفی ۵۹۷) هستند.
تألیفات و آثار بارع
...