داستانهایی دربارهٔ حسین بن علی از ابتدا تحت تأثیر جایگاه او به عنوان امام شیعه و یکی از چهارده معصوم قرار داشت. بسیاری از داستان ها از معجزات خون حسین بن علی و سر بریده سخنگوی او نشأت گرفت. مانند مکالمه یک کشیش که موجب می شود یک کشیش بیزانسی در زمره بازیگران دربار یزید در تعزیه جای گیرد. داستان ها و نمادهای مربوط به حسین بن علی تحت تأثیر درون مایه های فرهنگ ایرانی قبل از اسلام نظیر خون سیاوش و انتقام اوست. همچنین لاله به عنوان نماینده خون و رنج شهدا و نقش اسب به عنوان قهرمان مطرح میگردد. قاتلان حسین بن علی که با ذاتی بهشتی او در تضاد هستند به صورت اهریمن جلوه داده شده و به صورت حیوان در می آیند و باور بر این است که انتقام آخرالزمانی نسل آن ها را عذاب خواهد داد.
مخاطبی روایتهایی در خصوص تولد حسین بن علی، سرنوشت او و برادرش حسن و معجزات مربوط به مرگ او و پیامدهایش را احساسات برانگیز می یابند. سنتها در خصوص حسین مکرراً منتشر می شد. حتی محمدباقر مجلسی نیز در کتاب بحارالانوار به آنها اشاره کرده است. [ ۲]
محمد باقر مجلسی با انتشار کتابهای خود به فارسی و بیان کردن این احادیث نقش مهمی در رواج این عقاید داشته است. به گفته مجلسی، زیارت مرقد ائمه به ویژه امام حسین و اشک ریختن برای امام حسین از ابزارهای کلیدی برای کسب فیض یا کفاره همه گناهان و ورود مستقیم به بهشت است. [ ۳] [ ۴] و هرکس برای امام حسین مرثیه ای بخواند و اشک خود یا یک یا پنجاه نفر دیگر را در بیاورد، قطعاً جایی در بهشت خواهد داشت. [ ۵]
در کتاب جلا العیون مینویسد:
ابن قولویه از مردی اهل بیت المقدس روایت کرده که گفت : بخدا سوگند ما در واپسین روزی که حسین ابن علی شهید شد دانستیم. . . هیچ سنگ و کلوخی را برنداشتیم مگر آنکه در زیر آن خون تازه میجوشید و دیوار ها همانند خون سرخ شده و سه روز از آسمان خون تازه بارید[ ۶]
سه گونه باور نسبت به حسین بن علی وجود دارد:
1 - آنهایی که عنصر جهان شناسانه در آن ها غالب است و «نور» در آن ها نقش مهمی دارد.
2 - آن ها که شخصیت آخرالزمانی دارند.
3 - آنهایی که حسین بن علی در آن ها شخصیتی تاریخی دارد که برای ما شناخته شده است، ولی در هاله ای از معجزات قرار دارد که او را به جایگاهی فرا انسانی می رساند.
در گروه اول که حاصل تأثیر باورهای ماوراءالطبیعی، خیلی قدیمی تر از اسلام و ساخته غلات شیعه است، حسین بن علی کارکردی در پیوند با دیگر اهل بیت دارد و کاملاً برابر برادرش حسن بن علی است. در حکایات آخرالزمانی ( که یحتمل با عقاید مغیریه تأسیس شده توسط مغیرة بن سعید عجلی مرتبط است ) آمده که حسین بن علی به کوه رضوی رفت و در آنجا بر تختی نورانی در احاطه پیغمبران، و در جلوی پیروان وفادارش تا ظهور مهدی خواهد ماند و سپس به کربلا خواهد رفت و همه زمینیان و آسمانیان او را ملاقات خواهند کرد. [ ۷]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفمخاطبی روایتهایی در خصوص تولد حسین بن علی، سرنوشت او و برادرش حسن و معجزات مربوط به مرگ او و پیامدهایش را احساسات برانگیز می یابند. سنتها در خصوص حسین مکرراً منتشر می شد. حتی محمدباقر مجلسی نیز در کتاب بحارالانوار به آنها اشاره کرده است. [ ۲]
محمد باقر مجلسی با انتشار کتابهای خود به فارسی و بیان کردن این احادیث نقش مهمی در رواج این عقاید داشته است. به گفته مجلسی، زیارت مرقد ائمه به ویژه امام حسین و اشک ریختن برای امام حسین از ابزارهای کلیدی برای کسب فیض یا کفاره همه گناهان و ورود مستقیم به بهشت است. [ ۳] [ ۴] و هرکس برای امام حسین مرثیه ای بخواند و اشک خود یا یک یا پنجاه نفر دیگر را در بیاورد، قطعاً جایی در بهشت خواهد داشت. [ ۵]
در کتاب جلا العیون مینویسد:
ابن قولویه از مردی اهل بیت المقدس روایت کرده که گفت : بخدا سوگند ما در واپسین روزی که حسین ابن علی شهید شد دانستیم. . . هیچ سنگ و کلوخی را برنداشتیم مگر آنکه در زیر آن خون تازه میجوشید و دیوار ها همانند خون سرخ شده و سه روز از آسمان خون تازه بارید[ ۶]
سه گونه باور نسبت به حسین بن علی وجود دارد:
1 - آنهایی که عنصر جهان شناسانه در آن ها غالب است و «نور» در آن ها نقش مهمی دارد.
2 - آن ها که شخصیت آخرالزمانی دارند.
3 - آنهایی که حسین بن علی در آن ها شخصیتی تاریخی دارد که برای ما شناخته شده است، ولی در هاله ای از معجزات قرار دارد که او را به جایگاهی فرا انسانی می رساند.
در گروه اول که حاصل تأثیر باورهای ماوراءالطبیعی، خیلی قدیمی تر از اسلام و ساخته غلات شیعه است، حسین بن علی کارکردی در پیوند با دیگر اهل بیت دارد و کاملاً برابر برادرش حسن بن علی است. در حکایات آخرالزمانی ( که یحتمل با عقاید مغیریه تأسیس شده توسط مغیرة بن سعید عجلی مرتبط است ) آمده که حسین بن علی به کوه رضوی رفت و در آنجا بر تختی نورانی در احاطه پیغمبران، و در جلوی پیروان وفادارش تا ظهور مهدی خواهد ماند و سپس به کربلا خواهد رفت و همه زمینیان و آسمانیان او را ملاقات خواهند کرد. [ ۷]
