[ویکی اهل البیت] بیش از شصت بهار از عمر پربار علی بن الحسین بن بابویه قمی گذشته بود، ولی هنوز از همسرش که فرزند عموی او، محمد بن موسی بن بابویه بود، فرزندی به دنیا نیامده بود. با این حال او به دلیل بشارت امام حسن عسکری علیه السلام به او، آسوده خاطر بود. حضرت در حق او چنین دعا فرموده بود: «و جعل اللّه من صلبک اولاداً صالحین برحمته؛ خداوند متعال از رحمت و کرم خویش، فرزندان شایسته ای را از صلب تو، می آفریند».
علی بن الحسین در انتظار تحقق این بشارت می سوخت؛ لذا نامه ای به جناب حسین بن روح نوبختی نوشت و از نائب خاص امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف خواست تا از آن حضرت تقاضا نماید، برای او دعا بفرمایند، خداوند فرزندانی فقیه و آگاه به احکام اسلام به او عطا کند.
پس از مدتی در جواب نامه اش چنین آمد: «انک لاترزق من هذه، و ستملک جاریةً دیلمیّةً ترزق منها ولدین فقیهین؛ از همسر فعلی خود فرزندی نخواهی داشت؛ ولی بزودی کنیزی دیلمی را مالک خواهی شد که دو پسر فقیه و دین شناس از او نصیب تو می گردد».
در بعضی از روایات آمده است که پس از سه روز خبر رسید، امام زمان علیه السلام برای وی دعا فرموده اند: «و انّه سیولد له ولد مبارک ینفع (اللّه) به و بعده اولاد؛ بزودی برای او فرزندی مبارک به دنیا خواهد آمد، (خداوند) به واسطه او منفعت می رساند و پس از او نیز فرزندانی خواهد بود».
در تعبیر دیگری آمده است: «فکتب الیه قد دعونا اللّه لک بذالک، و سترزق ولدین ذکرین خیرین؛ حضرت برای علی بن الحسین نوشتند: برای تو حاجت از خداوند متعال خواستیم. بزودی دو پسر نیکوکار روزی تو می شود».
دعای امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف در حق او به اجابت رسید. خداوند متعال از کنیزی دیلمی که به همسری علی بن حسین درآمده بود، سه پسر به او عنایت کرد و دو تن از آن ها طبق فرموده حضرت علیه السلام از فقها و حافظان نامدار گردیدند:
از تاریخ تولد حسین بن علی در کتب رجالی سخنی به میان نیامده است، اما از قرائن روشن است، تولد وی در اوائل قرن چهارم هجری بوده است؛ زیرا پدر بزرگوارش در سال 304 یا 305 ق برای زیارت قبور ائمه طاهرین علیهم السلام و سومین نایب خاص حضرت بقیة الله عجل الله تعالی فرجه الشریف به بغداد می رود. نامه هایی را که او برای حسین بن روح نوبختی نوشته، بعد از این تاریخ بوده است.
علی بن الحسین در انتظار تحقق این بشارت می سوخت؛ لذا نامه ای به جناب حسین بن روح نوبختی نوشت و از نائب خاص امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف خواست تا از آن حضرت تقاضا نماید، برای او دعا بفرمایند، خداوند فرزندانی فقیه و آگاه به احکام اسلام به او عطا کند.
پس از مدتی در جواب نامه اش چنین آمد: «انک لاترزق من هذه، و ستملک جاریةً دیلمیّةً ترزق منها ولدین فقیهین؛ از همسر فعلی خود فرزندی نخواهی داشت؛ ولی بزودی کنیزی دیلمی را مالک خواهی شد که دو پسر فقیه و دین شناس از او نصیب تو می گردد».
در بعضی از روایات آمده است که پس از سه روز خبر رسید، امام زمان علیه السلام برای وی دعا فرموده اند: «و انّه سیولد له ولد مبارک ینفع (اللّه) به و بعده اولاد؛ بزودی برای او فرزندی مبارک به دنیا خواهد آمد، (خداوند) به واسطه او منفعت می رساند و پس از او نیز فرزندانی خواهد بود».
در تعبیر دیگری آمده است: «فکتب الیه قد دعونا اللّه لک بذالک، و سترزق ولدین ذکرین خیرین؛ حضرت برای علی بن الحسین نوشتند: برای تو حاجت از خداوند متعال خواستیم. بزودی دو پسر نیکوکار روزی تو می شود».
دعای امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف در حق او به اجابت رسید. خداوند متعال از کنیزی دیلمی که به همسری علی بن حسین درآمده بود، سه پسر به او عنایت کرد و دو تن از آن ها طبق فرموده حضرت علیه السلام از فقها و حافظان نامدار گردیدند:
از تاریخ تولد حسین بن علی در کتب رجالی سخنی به میان نیامده است، اما از قرائن روشن است، تولد وی در اوائل قرن چهارم هجری بوده است؛ زیرا پدر بزرگوارش در سال 304 یا 305 ق برای زیارت قبور ائمه طاهرین علیهم السلام و سومین نایب خاص حضرت بقیة الله عجل الله تعالی فرجه الشریف به بغداد می رود. نامه هایی را که او برای حسین بن روح نوبختی نوشته، بعد از این تاریخ بوده است.
wikiahlb: حسین_بن_على_بن_حسین_بابویه_قمى