حسین اوی

لغت نامه دهخدا

( حسین آوی ) حسین آوی. [ ح ُ س َ ن ِ ] ( اِخ ) ابن محمدبن الرضا آوی علوی. شاعر آخر سده هفتم و آغاز هشتم هجری. ادیب مترسل بود. او راست : ترجمه محاسن اصفهان از مفضل بن سعد مافروخی که به سال 729 هَ. ق. بپایان رسانیده و براون آن را در 1901 م.به انگلیسی ترجمه و چاپ کرد، عباس اقبال ترجمه فارسی آوی را در سال 1328 هَ. ش. در تهران پخش کرده است. اشعار آوی در ص 6، 7، 24، 28، 31، 33، 43، 44، 58،99، 101، 115، 131، 132، 135 آن کتاب دیده میشود.

فرهنگ فارسی

( حسین آوی ) ابن محمد بن الرضا اوی علوی شاعر آخر سده هفتم و آغاز هشتم ادیب مترسل بود

پیشنهاد کاربران

بپرس