حسین امانت

دانشنامه آزاد فارسی

حسین امانت (تهران 1321ش- )
معمار ایرانی وطراح «برج و میدان آزادی» در تهران. خانواده ی پدری اش اهل کاشانو خانواده ی مادری اش همدانی-کاشانی هستند. ابتدا در رشته ی مکانیک دانشکده ی فنی دانشگاه تهران به تحصیل پرداخت، اما با نیمه کاره رها کردن این دوره، به تحصیل معماری در دانشکده ی معماری دانشگاه_تهران پرداخت. در تابستان سال ۱۳۴۵ که تازه از دانشکده ی معماری دانشگاه تهران فارغ التحصیل شده بود، با دیدن آگهی مسابقه در روزنامه ی اطلاعات دهم شهریور، به قصد شرکت در این مسابقه، در اتاق خود دفتر معماریِ کوچکی به راه انداخت و با کمک چندنفر از دوستانش به طراحی میدان آزادی مشغول شد. در پاییز ۱۳۴۶ اجازه ی اجرای طرحش را دریافت کرد و انتخاب همکاران و جست وجوی راه حل های اجرایی این پروژه آغاز شد. بیشتر کارهای طرح و ساختمان بنای برج_آزادی به متخصصان ایرانی، اما پیچیده ترین قسمت آن که محاسبات سازه بود، به شرکت «آروپ» (که پیش از آن محاسبات اُپرای سیدنی را انجام داده بود) سپرده شد. پس از اجرای پروژه ی موفقیت آمیز برج آزادی (1350)، ساختمان دانشکده های دانشگاه شریف (1354)، ساختمان میراث فرهنگی تهران (1363)، دانشکده ی مدیریت بازرگانی و همچنین نظارت و سرپرستی ساخت موزه ی بزرگ پاسارگاد، در نزدیکی آرامگاه کوروش، به او واگذار شد.
امانت همچنین معمار و طراح تعدادی چند از مراکز صنایع دستی، مدرسه، کتابخانه و حتی یک شهرک تفریحاتی در ساحل دریای خزر بوده است. او بعدها با بسط دادن کارش، بناهایی را نیز در خارج از کشور طراحی کرد. از آن جمله می توان به کتابخانه ی مرکزی دانشگاه سیچوان و بنای کتابخانه ی سفارت ایران در شهر پکن- که متمایزترین سفارتخانه ی ناحیه دیپلماتیک در پکن است- (1362) اشاره کرد.
به نظر می رسد امانت در پروژه هایی که به سبک معماری کلاسیک یونان طراحی کرده است، بیشتر از آن که دغدغه ی پیاده کردن دیدگاه های معمارانه ی خودش را داشته باشد، بار محیط طبیعی و شرایط جغرافیایی را بر دوش خود احساس می کرده است. این ساختمان های یونانی مآبانه در نگاه اول شاید بیننده را به سمت این موضوع بکشانند که طراح و معمار آن ها صرفاً یک نوع معماری التقاطی ارائه داده است، در حالی که اولاً، او در این نوع ساختمان ها به اصول معماری شرقی بی توجه نبوده است و لذا، اگرچه این دسته از پروژه های او در نگاه اول سبک کلاسیک یونانی را به خاطر می آورند، ولی جزئیات به کار رفته در آن ها، حاکی از چیزی غیر از این است. ثانیاً، همان طور که خود وی صریحاً ابراز کرده، انتخاب سبک کلاسیک کاملاً آگاهانه و لازم بوده است. امانت به غیر از سبک به کاررفته در ساختمان های کلاسیک یونانی خود، همواره اصول هندسه و معماری سنتی ایران را در ساختمان های مدرن خود اجرا کرده است.
غیر از پروژه هایی که در بالا به آن ها اشاره شد، او پروژه های دیگری را هم طراحی کرده که تعدادی از مهم ترین آن ها عبارتند از: طراحی و ساخت عبادتگاهی در ساموآی غربی، طراحی چند کارخانه در دالیان چین، ساخت چندین مجتمع آپارتمانی در سانتامونیکای کالیفرنیا و بلوک شهری با دو برج مسکونی در سَن دیه گوی کالیفرنیا. او جوایز مهمی هم برای طراحی های منحصر به فرد خود دریافت کرده و در عین حال در کنفرانس های آموزشی و فرهنگی متعددی، درباره ­ی هنر و معماری سخنرانی کرده است. او هم اکنون در کانادا زندگی می کند.
منابع:
http://yon.ir/MQdL4 http://yon.ir/EeulW

پیشنهاد کاربران

حسین امانت ( زادهٔ ۲۸ شهریور ۱۳۲۱ خورشیدی ) طراح و معمار ایرانی مقیم کشور کانادا است. معروف ترین اثر حسین امانت برج آزادی است که در شهر تهران قرار دارد و به عنوان «نماد پایتخت» شناخته می شود.
حسین امانت در یک خانواده بهایی به دنیا آمد. پدرش موسی امانت و برادرش دکتر عباس امانت هستند. خانوادهٔ پدر حسین امانت اهل کاشان بودند و از طرف مادر نیمه همدانی - نیمه کاشانی است. حسین امانت دانش آموخته دانشکدهٔ هنرهای زیبا دانشگاه تهران و از شاگردان حیدر غیایی و هوشنگ سیحون بوده است. حسین امانت در سال تحصیلی ۱۳۳۹ - ۱۳۳۸ از دبیرستان البرز در تهران دیپلم رشته ریاضی فیزیک را گرفت. برادرش عباس امانت در سال تحصیلی ۱۳۴۵ - ۱۳۴۴ از دبیرستان البرز در تهران دیپلم طبیعی گرفت.
...
[مشاهده متن کامل]

حسین امانت طراح برج آزادی در تهران است که به مناسبت یادبود جشن های ۲۵۰۰ سالهٔ شاهنشاهی ایران و به عنوان نمادی از «ایران مدرن» و نشانی از «دروازه تمدن بزرگ» در اواسط قرن چهاردهم هجری خورشیدی ساخته شد. وی برندهٔ مسابقهٔ طراحی ای شد که در سال ۱۳۴۵، با عنوان «آگهی مسابقه طرح ساختمان شهیاد آریامهر» در نشریات زمان چاپ شده بود. او همچنین طراح و معمار ساختمان های اولیهٔ دانشگاه صنعتی شریف و بسیاری از سازه های دیگر در ایران و جهان است.
به گفته حسین امانت، تهیهٔ سنگ های این برج به دلیل پیچیدگی در نوع انحنای پایه های برج، کار سخت و پیچیده ای بود و برای رفع این مشکل به «غفار داورپناه»، پدر سنگبری نوین ایران و صاحب کارخانه سنگبری «ساخارا»، روی آورد و توسط غفار، با قنبر رحیمی آشنا گشت تا بهترین و مرغوبترین سنگ ها را از دل معادن سنگ انتخاب کنند. نصب سنگهای برج نیز به عهدهٔ «محمد علی قدسی»، صاحب کارخانه های سنگبری «اتفاق» و «اتفاق نو»، گذاشته شد.
پس از پروژهٔ «برج شهیاد» که پس از انقلاب ۱۳۵۷ «برج آزادی» نامیده شد و «دانشگاه صنعتی آریامهر» که بعد از انقلاب ۱۳۵۷ «دانشگاه صنعتی شریف»، نظارت و سرپرستی ساخت موزه پاسارگاد در نزدیکی آرامگاه کوروش کبیر به او واگذار شد. ساخت این موزه زیرزمینی با وقوع انقلاب اسلامی متوقف شد. امانت همچنین معمار و طراح ساختمان سازمان میراث فرهنگی، چندین مدرسه، کتابخانه و یک شهرک تفریحی در کنارهٔ دریای خزر بوده است. او بعدها با گسترش کار خویش، بناهایی را در بیرون از کشور نیز طراحی نمود از جمله بنای سفارت ایران در پکن که متمایزترین سفارتخانه ناحیه دیپلماتیک در پکن است.

حسین امانتحسین امانتحسین امانتحسین امانتحسین امانتحسین امانت
منابع• https://fa.wikipedia.org/wiki/حسین_امانت

بپرس